گنجور » مولوی » دیوان شمس » رباعیات

رباعی شمارهٔ ۴۳

خود را به خیل درافکنم مست آنجا

تا بنگرم آن جان جهان هست آنجا

یا پای رساندم به مقصود و مراد

یا سر بدهم همچو دل از دست آنجا

با دو بار کلیک بر روی هر واژه می‌توانید معنای آن را در لغت‌نامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برای معرفی آهنگهایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است اینجا کلیک کنید.

* برای پیشنهاد تصاویر مرتبط با این شعر از نسخه‌های خطی اینجا را ببینید.

تا به حال ۳ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. برای نوشتن حاشیه اینجا کلیک کنید.

شریفی نوشته:

به نظر میرسد مصرع اول این باشد:
” خود رابه دخیل افکنم مست آنجا “

فرزدق نوشته:

خود را حیل… جمع حیلت

۵۵۹۴