مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۹۱ حاشا که به عالم از تو خوشتر یاریست یا خوبتر از دیدن رویت کاریست اندر دو جهان دلبر و یارم تو بسی هم پرتو تست هر کجا دلداریست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شعر به ابراز عشق و محبت شاعر به محبوبش اشاره دارد. او بر این باور است که هیچ کسی در دنیا قابل مقایسه با محبوبش نیست و زیبایی و دلربایی او بی‌نظیر است. در واقع، هر جا که دلبر و یاری باشد، پرتو عشق محبوب بر آنجا تابیده است.
هوش مصنوعی: هرگز در دنیا هیچ کس از تو بهتر و زیباتر نیست که با او دوست شوی یا دیدن چهره‌ات کاری لذت‌بخش‌تر باشد.
هوش مصنوعی: در هر دو جهان، تو معشوق و همراه من هستی و نور امید منی. هر جایی که محبت و آرامش وجود داشته باشد، تو در آنجا حضوری.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
اندر همه دشت خاوران گر خاریست
آغشته به خون عاشق افگاریست
هر جا که پریرخی و گل‌رخساریست
ما را همه در خورست مشکل کاریست
هر چند که کارهای تو بسیاریست
از جزو به سوی کل شوی، آن کاریست
هر خاصیت که در دو عالم نقد است
در جوهر تو زان همه انموداریست
بس که بشب مرا خروش و زاریست
در دیدۀ خفتگان ز من بیداریست
گر چشم ترا ز حال من نیست خبر
آن بی خبری او هم از بیماریست
میدان که در درون تو مثال غاریست
واندر پس آنغار عجب بازاریست
هرکس یاری گرفت و کاری بگزید
این یار نهانیست عجب یاریست
از چرخ کبود بر دلم زنگاریست
وز دهر سیه سپید بردل باریست
این سرخی اشک و زردی چهره من
از خط بنفش سبزواری یاریست
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.