هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات درباره تغییرات عمیق ناشی از عشق صحبت می‌کند. او از حالتی که در آن احساس پیر شدن و مردن می‌کرد، به حالت جوانی و حیات دوباره رسیده است. همچنین، او از ترس خود در گم شدن در مسیر عشق می‌گوید، اما حالا با راهنمایی عشق، دیگر نگران گم شدن نیست.
اخطار: خلاصه‌های تولید شده توسط هوش مصنوعی در بسیاری از موارد نادرستند. اگر این متن به نظرتان نادرست است می‌توانید آن را ویرایش کنید.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات درباره تغییرات عمیق ناشی از عشق صحبت می‌کند. او از حالتی که در آن احساس پیر شدن و مردن می‌کرد، به حالت جوانی و حیات دوباره رسیده است. همچنین، او از ترس خود در گم شدن در مسیر عشق می‌گوید، اما حالا با راهنمایی عشق، دیگر نگران گم شدن نیست.
هوش مصنوعی: من در حال نابودی بودم و تو مرا جوان کردی. من مرده بودم و تو باعث زنده شدنم شدی.
هوش مصنوعی: می‌ترسیدم که در مسیر تو گم شوم، اما حالا با نشانه‌هایی که به من دادی، دیگر نگران نیستم و نمی‌توانم گم شوم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
بی‌نام و نشان چون دل و جانم کردی
بی‌کیف طرب دست زنانم کردی
گفتم به کجا روم که جان را جانیست
بی‌جا و روان همچو روانم کردی
فارغ ز غم سود و زیانم کردی
آسوده ز محنت جهانم کردی
ای عشق ترا چه شکر گویم که چنانک
میخواستم آخر آنچنانم کردی
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.