مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۸۷۵ دل کیست همه کار و کیاییش توی نیک و بد و کفر و پارساییش توی گر کژ نگرد دیدهٔ من، من چه کنم از خود گله کن که روشناییش توی
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بررسی نقش دل در زندگی انسان می‌پردازد. شاعر می‌گوید دل است که همه کارها و ویژگی‌های نیک و بد انسان را تعیین می‌کند. اگر دیدگاه فرد به برخی امور نادرست باشد، باید از دل خود شکایت کند، زیرا خود دل منبع روشنایی و آگاهی اوست.
هوش مصنوعی: دل چیست؟ تمام کارها و تاثیرات آن در نیک و بد، کفر و پارسایی نهفته است.
هوش مصنوعی: اگر چشم من به چیزی کج و معیوب بنگرد، من چه کار می‌توانم بکنم؟ باید از خودم شکایت کنم که روشنایی آن از توست.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.