مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۶۵۴ آن چیز که هست در سبد می‌دانی از سِرّ سبد تا به ابد می‌دانی هر روز بگویم به شبم یاد آید شب نیز بگویم که تو خود می‌دانی
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره‌ی آگاهی و دانایی است. شاعر اشاره دارد که آنچه در دل و جان ما وجود دارد، به خوبی درک می‌شود. همچنین تأکید می‌کند که هر روز و شب هم به یاد آن چیز هستیم و این دانش و آگاهی همواره در درون ما حاضر است.
هوش مصنوعی: آنچه که در سبد وجود دارد، حقایق و رازهای آن برای همیشه برای تو روشن است.
هوش مصنوعی: هر روز به یاد شب هستم و فکر می‌کنم، و شب هم به یاد تو می‌افتم و می‌دانم که تو هم از این احساس آگاهی داری.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.