مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۵۴۰ ای بلبل مست بوستانی برگو مستی سر و راحت جانی برگو من مستم و تعیین نتوانم کردن ای جان جهان هرچه توانی برگو
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از بلبل مستی در باغ درخواست می‌کند تا از حال و هوای شگفت‌انگیز خود بگوید. او بیان می‌کند که به دلیل حالت مستی‌اش نمی‌تواند احساساتش را به درستی بیان کند و از بلبل می‌خواهد هر چه می‌تواند درباره عشق و زندگی بگوید.
هوش مصنوعی: ای بلبل خوش آواز و سرمست، بگو از شادی و زیبایی زندگی و آرامش روحی خود.
هوش مصنوعی: من خسته و سرگشته‌ام و نمی‌توانم چیزی را مشخص کنم. ای جان جهان، هرچه در توان داری، به من بگو.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.