هوش مصنوعی: در این ابیات، شاعر به حسرت و درد ناشی از عشق و جدایی اشاره می‌کند. او از وضعیت خود گله می‌کند که در دلش کینه وجود دارد و کور به عشق می‌نگرد. این احساسات او را از نور خورشید (نماد روشنایی و خوشبختی) دور کرده و او تنها به دنیای خود و درونش توجه دارد که به تاریکی و اندوه بدل شده است. شاعر از خورشید آسمان می‌گذرد و به نور و زندگی در زمین اشاره می‌کند که به تعبیرش با وضعیت درونی‌اش در تضاد است.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این ابیات، شاعر به حسرت و درد ناشی از عشق و جدایی اشاره می‌کند. او از وضعیت خود گله می‌کند که در دلش کینه وجود دارد و کور به عشق می‌نگرد. این احساسات او را از نور خورشید (نماد روشنایی و خوشبختی) دور کرده و او تنها به دنیای خود و درونش توجه دارد که به تاریکی و اندوه بدل شده است. شاعر از خورشید آسمان می‌گذرد و به نور و زندگی در زمین اشاره می‌کند که به تعبیرش با وضعیت درونی‌اش در تضاد است.
هوش مصنوعی: من به خاطر کینه‌ای که در دل دارم، عکس تو را در ذهنم میبینم. حالا نمی‌دانم باید چه کاری انجام دهم که این احساس را فراموش کنم.
هوش مصنوعی: از خورشیدی که در آسمان وجود دارد بگذر و به خورشیدی که در زمین میبینم توجه کن.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
دل را که نه دنیا و نه دین میبینم
با نفس پلید همنشین میبینم
چون شیری شد مویم و در هر بن موی
صد شیر و پلنگ در کمین میبینم
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۳ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.