هوش مصنوعی: این شعر به بحث درباره تن و روح انسانی می‌پردازد. شاعر به این نکته اشاره می‌کند که بدن انسان با چرخ زمان و شرایط زندگی در حال مبارزه است و احساس دلتنگی در آن تأثیری ندارد. او به تن هشدار می‌دهد که اگر تغییر نکند و احساسات خود را رها نکند، مانند سنگ سخت و بی‌تحرک می‌شود. پس باید از حالت ساکن خارج شود و در برابر چالش‌ها بایستد.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بحث درباره تن و روح انسانی می‌پردازد. شاعر به این نکته اشاره می‌کند که بدن انسان با چرخ زمان و شرایط زندگی در حال مبارزه است و احساس دلتنگی در آن تأثیری ندارد. او به تن هشدار می‌دهد که اگر تغییر نکند و احساسات خود را رها نکند، مانند سنگ سخت و بی‌تحرک می‌شود. پس باید از حالت ساکن خارج شود و در برابر چالش‌ها بایستد.
هوش مصنوعی: ای بدن! چه بدنی که با تبدیل شدن به یک فرهنگ، در برابر روزگار و زمان در حال مبارزه و جنگی.
هوش مصنوعی: اگر در تو غم و دلتنگی اثر نکند، آن را بریز و دور کن، وگرنه چون سنگ و روی بی روح خواهی شد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ای از تو به باغ هر گلی را رنگی
هر مرغی را زشوق تو آهنگی
با کوه زاندوه تو رمزی گفتم
برخاست صدای ناله از هر سنگی
از بی صبری سینه و زبی سنگی
چون دیده مور شد دلم از تنگی
ای گشته فراخ از دهنت دلتنگی
وی روز مرا با شب تو یک رنگی
چون اب سرین تو چرا لرزانست؟
من کوه ندیده ام بدین بی سنگی
گوهر چه بود به بحر او جز سنگی
گردون چه بود بر در او سرهنگی
از دولت دوست هیچ چیزم کم نیست
جز صبر که از صبر ندارم رنگی
ای از تو به باغ هر گلی را رنگی
هر مرغی را ز شوق تو آهنگی
با کوه از اندوه تو رازی گفتند
برخاست صدای ناله از هر سنگی
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.