هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از عشق و وابستگی خود به معشوق صحبت می‌کند. او احساس می‌کند که وجودش و سرزمینش تنها در حضور معشوق معنا دارد و بدون او هیچ چیز برایش ارزشمند نیست. عشق او تمام جنبه‌های زندگی‌اش را پر کرده و همه چیزش را به معشوق وابسته کرده است.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از عشق و وابستگی خود به معشوق صحبت می‌کند. او احساس می‌کند که وجودش و سرزمینش تنها در حضور معشوق معنا دارد و بدون او هیچ چیز برایش ارزشمند نیست. عشق او تمام جنبه‌های زندگی‌اش را پر کرده و همه چیزش را به معشوق وابسته کرده است.
چو جانان بر دلم سامان بگرفت/و چون بوم و برم دامان بگرفت
بجز جانان نبینم بین بر و بوم/همه بوم و برم جانان بگرفت
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.