خلیل‌الله خلیلی » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۶ هر ذرهٔ خاک من زبانی دارد از گردش دهر دوستانی دارد این کهنه‌ردای من نهان در هر چین تاج و کله جهان‌سِتانی دارد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این بیت به زبان و گفتار هر ذره خاک اشاره می‌کند و از دوستی‌ها و تجربیات زندگی در طول زمان سخن می‌گوید. او به کهنگی و رازهای پنهان در لباس خود اشاره می‌کند و آن را نماد قدرت و زیبایی جهان می‌داند.
هوش مصنوعی: هر ذره از خاک من دارای داستان و زبان خود است و از زمانه و دهر دوستانی را تجربه کرده است.
هوش مصنوعی: این لباس قدیمی من در هر چین و چروک خود، داستانی از قدرت و سلطنت در جهان نهفته دارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.