جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » رباعیات » شمارهٔ ۶۲ بر ظلم خود ار تو ایست خواهی کردن سرمایه عمر نیست خواهی کردن زین گونه که کافر مظالم شده ای آخر ده خود دویست خواهی کردن
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به کسی که به ظلم و ستم می‌پردازد، هشدار می‌دهد که عمرش را به هدر ندهد و از ظلم خود دست بردارد. او بیان می‌کند که این رفتار شبیه به کافرانی است که به ظلم می‌پردازند و در نهایت به عواقب وخیم آن دچار خواهند شد.
هوش مصنوعی: اگر بخواهی بر ظلم خود بایستی، باید بدانی که این کار ارزش عمرت را ندارد.
هوش مصنوعی: تو به این شکل که با ظلم و ستم رفتار کرده‌ای، در نهایت به عاقبت بدی دچار خواهی شد و به هیچ نخواهی رسید.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.