جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » رباعیات » شمارهٔ ۳۴ دیوانه شکل دین برانداز توام مفتون دو لعل نغمه پرداز توام ای وای من آن زمان که ماند محروم دیده ز جمال و گوش ازآواز توام
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این بیتها از عشق و شیدایی خود نسبت به معشوق سخن میگوید. او خود را دیوانهای میداند که تحت تأثیر زیبایی و آواز محبوبش قرار دارد و در عین حال از دوری و محرومیت از دیدار و شنیدن صدای او به شدت ناراحت است.
هوش مصنوعی: من به شکل دیوانهوار تحت تأثیر دین و ایمان تو هستم و به زیبایی دو لب تو که آهنگ میسازند، مجذوب شدهام.
هوش مصنوعی: ای وای بر من! وقتی که چشمانم از زیبایی تو و گوشهایم از آواز تو محروم بمانند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
دلخسته چشم ناوک انداز توام
جان بسته چنگ بلبل آواز توام
مولا و غلام کشی و ناز توام
من رنجه ز موی بند غماز توام
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.