هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از زیبایی و وجود محبوب خود سخن میگوید و به جستوجوی او میپردازد. او از گلشن و چراغی صحبت میکند که نشانههای عشق و محبت است، و میخواهد بداند که محبوبش کجاست. او همچنین از تضاد میان آشکار بودن و پنهان بودن او سوال میکند و دنبال نشانههایی از اوست.
هوش مصنوعی: در اینجا شاعر به محلی اشاره میکند که احساسات و آرزوهایش را میبیند. او از گلشن یا باغی یاد میکند که نمادی از عشق و زیبایی است و از فقدان گلهای آن، که نمایانگر احساسات عمیق او هستند، ابراز ناراحتی میکند. همچنین از جمعی که در آنجا وجود دارد و جایی که نور و روشنی به ارمغان میآورد، یاد میکند و میپرسد که آن چراغ چگونه ممکن است گم شده باشد. این ابراز احساسات نشاندهنده دلتنگی و جستجوی چیزهای ارزشمند در زندگی است.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از زیبایی و وجود محبوب خود سخن میگوید و به جستوجوی او میپردازد. او از گلشن و چراغی صحبت میکند که نشانههای عشق و محبت است، و میخواهد بداند که محبوبش کجاست. او همچنین از تضاد میان آشکار بودن و پنهان بودن او سوال میکند و دنبال نشانههایی از اوست.
هوش مصنوعی: در اینجا شاعر به محلی اشاره میکند که احساسات و آرزوهایش را میبیند. او از گلشن یا باغی یاد میکند که نمادی از عشق و زیبایی است و از فقدان گلهای آن، که نمایانگر احساسات عمیق او هستند، ابراز ناراحتی میکند. همچنین از جمعی که در آنجا وجود دارد و جایی که نور و روشنی به ارمغان میآورد، یاد میکند و میپرسد که آن چراغ چگونه ممکن است گم شده باشد. این ابراز احساسات نشاندهنده دلتنگی و جستجوی چیزهای ارزشمند در زندگی است.
هوش مصنوعی: اگر تو وجود داری، پس این همه راز و پنهانی چه معنی دارد؟ و اگر پنهانی هستی، بگو نشانت کجاست؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.