قاسم انوار » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۳۷ بر دیده چون سحاب من رحمت کن بر سیل سرشک ناب من رحمت کن بر جان و دل خراب من رحمت کن بر زاری و اضطراب من رحمت کن
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این ابیات، شاعر از خداوند طلب رحمت می‌کند و از او می‌خواهد بر غم‌ها و اشک‌هایش نگاهی رحیمانه داشته باشد. او از درد و اضطراب خود سخن می‌گوید و آرزوی کمک و آرامش دارد.
هوش مصنوعی: ای سبحان تو بر چشمان من، چون ابر رحمت نازل کن و بر سیل اشک پاک من، لطفت را فرست.
هوش مصنوعی: بر روح و قلب خسته‌ام رحم کن و بر دلنگرانی و بیقراری‌ام رحم کن.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.