ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۵۰۱ سید بود آن تن چو سیمت بینم خود را بمراد دل ندیمت بینم در صدف لطافت و حسن توئی باشد که بسان در یتیمت بینم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این اشعار، شاعر به زیبایی و لطافت معشوق خود اشاره دارد و او را به مانند سیم و مروارید توصیف می‌کند. شاعر خود را در آرزوی دیدن این زیبایی‌ها می‌داند و دلش به شوق ملاقات با معشوق پر می‌شود.
هوش مصنوعی: سید آنچنان زیبا و با وقار است که وقتی او را می‌بینم، احساس می‌کنم به آرزویم نزدیک شده‌ام و در دل خوشحالم.
هوش مصنوعی: تو در درون صدف حَسن و نیکی هستی؛ مانند دریاچه‌ای که زیبایی‌ات را در خود دارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.