ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۲۳۴ آورد خط آن نگار تا بنماید ما را که شب و روز بهم می شاید با عارضش آفتاب ماننده بود گر وقت کسوف نور او بفزاید
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این بیت شاعر به زیبایی و درخشش یک معشوق اشاره می‌کند که مانند آفتاب است. او می‌گوید که این زیبایی شب و روز ما را تحت تاثیر قرار می‌دهد و وقتی که معشوق در حقیقت حاضر می‌شود، روشنایی و نورش بیشتر از همیشه خواهد بود.
هوش مصنوعی: مرد سیاه‌چشمی با خطی زیبا به ما نشان می‌دهد که چگونه شب و روز به هم می‌پیوندند و همراه می‌شوند.
هوش مصنوعی: چهره‌اش همچون آفتاب می‌درخشد، و در زمان کسوف، نور او بیشتر نمایان می‌شود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معشوقهٔ خانگی به‌کاری ناید
کاو دل ببرد رخ به‌کسی ننماید
معشوقه خراباتی و مطرب باید
تا نیم‌شبان آید و کوبان آید
معشوقهٔ خانگی به کاری ناید
کو دل بَرَد و روی به کس ننماید
معشوقه خراباتی و مطرب باید
تا نیم شبان زنان و کوبان آید
هر روز کمان گوشه تو بگراید
رو دلبرکی جو که ترا برباید
یا هر که ترا دید ترا سیر آید
بس مرغدلی اگر نباشد شاید
مردی که براه عشق جان فرساید
آن به که بدون یار خود نگراید
عاشق بره عشق چنان میباید
کز دوزخ و از بهشت یادش ناید
گر نعل سمند تو بر آهن ساید
زو چشمۀ خضر در زمان بگشاید
ور خصم تو در آینه رخ بنماید
دست اجل از آینه بیرون آید
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.