ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۸۲ هر کس که از این عالم فانی بگذشت وز عادت و رسم این جهانی بگذشت آن دم بحیات جاودانی پیوست تا ظن نبری که زندگانی بگذشت
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به این اشاره دارد که وقتی فردی از این دنیا و عادت‌های آن عبور می‌کند، به حیات جاودانی ملحق می‌شود. بنابراین، نباید گمان کرد که زندگی تنها به همین دنیا محدود می‌شود.
هوش مصنوعی: هر کسی که از این دنیای زودگذر عبور کند و از عادات و سنت‌های این جهان فراتر رود، به درک و والاهایی می‌رسد.
هوش مصنوعی: در آن لحظه به زندگی ابدی پیوست، پس گمان نکن که زندگی به پایان رسیده است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
افسوس که ایام جوانی بگذشت
دوران نشاط و کامرانی بگذشت
تشنه بکنار جوی چندان خفتم
کز جوی من آب زندگانی بگذشت
در غصه مرا جمله جوانی بگذشت
ایام به غم چنان که دانی بگذشت
در مرگ خواص، زندگانی بگذشت
عمرم همه در مرثیه خوانی بگذشت
دردا که به هرزه زندگانی بگذشت
وندر شب غم روز جوانی بگذشت
افسوس که عمرم که ازو هر نفسی
صد جان ارزد به رایگانی بگذشت
افسوس! که ایام جوانی بگذشت
سرمایهٔ عیش جاودانی بگذشت
تشنه به کنار جوی چندان خفتم
کز جوی من آب زندگانی بگذشت
ما را به امید زندگانی بگذشت
دور از رویت دور جوانی بگذشت
با این همه تازه رو و خوش می‌باشم
کاخر عمرم به مهربانی بگذشت
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.