ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۴ یا رب ز خرد مدار محروم مرا میدار بنام نیک موسوم مرا پیرایه تو داده ئی مرا گوهر نظم عاطل مکن از گوهر منظوم مرا
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از خداوند درخواست می‌کند که او را از عقل و خرد محروم نکند و از او بخواهد که نام نیکی به او عطا کند. همچنین، شاعر به زیبایی و ارزش شعر و نظم خود اشاره می‌کند و از خدا می‌خواهد که او را از گوهر و زیبایی شعرش بی‌نیاز نکند.
هوش مصنوعی: ای پروردگار، مرا از عقل و خرد بی‌نصیب مکن و نام نیک مرا فراموش نکن.
هوش مصنوعی: تو به من زیبایی داده‌ای، اما بی‌فایده نکن آنچه را که من به نظم درآورده‌ام.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.