هوش مصنوعی: شعر دربارهٔ جستجو و طلب بدون پایان از حضرت جاوید (شخصیتی معنوی و الهی) است. در این شعر، شاعر به احساس ناتوانی و سردرگمی در بین ترس و امید اشاره می‌کند. همچنین بیان می‌کند که وجود انسان تنها یک ذره است، اما همان ذره می‌تواند تابشی از نور خورشید الهی را در خود داشته باشد.
هوش مصنوعی: یک ذره از وجود تو، در واقع تجلی‌ای از تمام ویژگی‌ها و زیبایی‌های هستی است؛ مانند این که در یک ذره کوچک، نور و درخشش خورشید قابل مشاهده است.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شعر دربارهٔ جستجو و طلب بدون پایان از حضرت جاوید (شخصیتی معنوی و الهی) است. در این شعر، شاعر به احساس ناتوانی و سردرگمی در بین ترس و امید اشاره می‌کند. همچنین بیان می‌کند که وجود انسان تنها یک ذره است، اما همان ذره می‌تواند تابشی از نور خورشید الهی را در خود داشته باشد.
هوش مصنوعی: در جستجوی کمال و جاودانگی آخر کار، تو در میان نگرانی و امید باقی ماندی.
هوش مصنوعی: یک ذره از وجود تو، در واقع تجلی‌ای از تمام ویژگی‌ها و زیبایی‌های هستی است؛ مانند این که در یک ذره کوچک، نور و درخشش خورشید قابل مشاهده است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.