ای جان جهانیان فدایت
مردند سمنبران برایت
در دولت حسن صد چو یوسف
در یوزه گر در سرایت
صد خرمن حسن داری ای ماه
لیکن نبود جوی وفایت
کی نوش کند ز چشمهٔ خضر
آنکو زده جام غمزدایت
بر طوبی وسدره کی نشنید
مرغی که پریده در هوایت
هرکس بکسی امیدوار است
دست من و دامن ولایت
درمشرب عاشقان نبرده است
عیش سره صرفه از بلایت
جانم بلب از پی نگاهی است
ای دوست تو دانی و خدایت
چون دست نمیدهد که گاهی
آیم چو سگانت از قفایت
از آتش دل همی گدازم
در هجر بسوزم و بسازم
ای آفت عقل و غارت هوش
تا چند کنی ز ما فراموش
دل را ز مژه چشاندهٔ نیش
وز نوش لبان نداده یک نوش
تا حلقهٔ زلف تو بدیدم
شد حلقهٔ بندگیم در گوش
نخل قدت ار به بردرآید
عمر ابد آیدم در آغوش
طاقی بمقام خوبروئی
ابروت کشیده تا بناگوش
خوش آنکه دهم بدست جامت
تو نوش کنی و گویمت نوش
یک جرعه دهی ز لعل کافتم
تا روز شمار مست و مدهوش
زلفت بتو غیر کج نهادی
باد است روان نگفته درگوش
زین بعد بر آن سرم که باشم
در کنج غمی نشسته خاموش
از آتش دل همی گدازم
در هجر بسوزم و بسازم
سر خیل بتان نازنینی
غارتگر عقل و کفر و دینی
ای صاحب خرمن لطافت
لطفی بنما بخوشه چینی
ز ابروت بقصد مرغ جانم
زه کرده کمان و در کمینی
با جمله وفا بما جفا چند
با غیر چنان بما چنینی
هرکس که بدیدت آفرین گفت
چون صورت گیتی آفرینی
ذاتت جو خدای نکته بین است
اینقدر بود که در زمینی
چون مردم دیدگان بدیده
اندر دل مردمان مکینی
آن به که بگوشهٔ نشینم
یا رخت کشم بسر زمینی
از آتش دل همی گدازم
در هجر بسوزم و بسازم
از جام صفا می بقا را
زانسان نخوری که خون ما را
بندیش ز داوری فردا
امروز ز حد مبر جفا را
تو آینهٔ جهان نمائی
بگذار که بینمت خدا را
در پیش وقوف کوی تو نیست
در مشعر من صفا صفا را
جز در رخ و زلف تو که دیده
اندر دل تیره شب ضحا را
جز در دهنت که دید گیرند
از لعل و درر می گوا را
کی مرغ دل مرا بود راه
ره نیست به این چمن صبا را
اسرار نبوده است چون بار
در حضرت پادشه گدا را
از آتش دل همی گدازم
در هجر بسوزم و بسازم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به شوق و عشق به محبوب اشاره دارد و به احساسات عمیق عاشقانه شاعر میپردازد. شاعر از درد و رنجهای هجران و دوری از محبوب گفته و از زیباییهای او و تاثیر آن بر دل و عقلش سخن میگوید. او به امیدی در دل دارد که بتواند از محبت محبوب بهرهمند شود. همچنین در میان توصیفاتی از زیبایی محبوب، به لحظاتی از ناامیدی و شوق نیز پرداخته و نشان میدهد که چگونه عشق تمام وجودش را تسخیر کرده است. شاعر از ناتوانی خود در فراموشی محبوب گلایه میکند و زندگی بدون او را دشوار میداند. در نهایت، او به عشقی دائم و پایدار اشاره دارد که زندگیاش را شکل میدهد.
هوش مصنوعی: ای جان جهانیان، برای تو جانها فدای تو شدهاند و به خاطر تو، سمنها (گلهای خوشبو) جان دادهاند.
هوش مصنوعی: در زمان خوشبختی و زیبایی، مثل یوسف که در چاه افتاده بود، اگر در خانه تو باشد، صدها نفر به تو جذب میشوند.
هوش مصنوعی: ای ماه، تو صد خرمن زیبایی داری، اما دریغ که وفای تو را نمیتوان یافت.
هوش مصنوعی: کیست که از چشمه خضر، نوشندگی کند در حالی که جام غم را بر دوش میکشد؟
هوش مصنوعی: درخت طوبی و سدره نمادهای بلندی و زیبایی در بهشت هستند. در اینجا صحبت از پرندهای است که به عشق و علاقهاش به تو، از جایگاه خود جستوخیز کرده و به سوی تو پرواز کرده است. این پرنده نشان میدهد که عشق و جذب تو او را به حرکت واداشته است.
هوش مصنوعی: هر کس به کسی امید دارد، باید به من و مقام ولایت اتکا کند.
هوش مصنوعی: در معشوقههای عاشقان، خوشی و لذت واقعی به معنای حقیقی خود صرفاً به خاطر دوری و فراق آنها نمیتواند به سادگی از ذهنها برود.
هوش مصنوعی: دل من بسیار مشتاق یک نگاه از توست، ای دوست، تو این را میدانی و خدا هم از آن باخبر است.
هوش مصنوعی: چرا که وقتی دست نمیدهی، من گاهی مثل سگهایت از محبست بیرون میآیم.
هوش مصنوعی: در دل من آتش عشق و هجران زبانه میکشد و من با این درد میسوزم و تحمل میکنم.
هوش مصنوعی: ای کسی که عقل را آزار میدهی و هوش را به یغما میبری، تا کی میخواهی ما را فراموش کنی؟
هوش مصنوعی: دل را با نیش مژهای آشنا کردهاند و از لبها هیچ نوشیدنی به آن ندادهاند.
هوش مصنوعی: زمانی که رشتهٔ موهای تو را دیدم، بندگیام به اندازهٔ حلقهای در گوشم گردید.
هوش مصنوعی: اگر قامت تو همچون نخل بلند باشد، زندگی جاودانهای را در آغوش تو خواهم گرفت.
هوش مصنوعی: قوس و قزح زیباییهای چهرهات مانند قوسها و خمیدگیهای دلنشین است که تا بالای گوشهایت را در بر گرفته است.
هوش مصنوعی: خوب است که من جامی را به دستانت بدهم تا بنوشی و در عوض به تو بگویم که نوش جانت باشد.
هوش مصنوعی: به من یک جرعه از نوشیدنی دلپذیرت بده تا روزها را در حالی که مست و گیجم، بگذرانم.
هوش مصنوعی: موهای تو مانند نسیمی است که در حال وزیدن است و هیچ حرفی را به آرامی به گوش نمینامد.
هوش مصنوعی: بعد از این، تصمیم دارم که در گوشهای از غم نشسته و ساکت باشم.
هوش مصنوعی: من از درد و رنج جدایی در آتش دل خود میسوزم و تحمل میکنم.
هوش مصنوعی: در جمع زیبا رویان، شخصی وجود دارد که عقل و ایمان را به چالش میکشد و به نوعی باعث گیجی و سردرگمی میشود.
هوش مصنوعی: ای صاحب خرمن، مهربانی و لطفی را به نمایش بگذار و در هنگام خوشه چینی از محصولت، نیکی کن.
هوش مصنوعی: از زیبایی ابرویت، جانم را از تیر کمان کشیدهای و در کمین نشستهای.
هوش مصنوعی: با همهی وفاداریات به ما، چرا همچنان با ما بد میکنی؟ چرا با دیگران اینگونه رفتار میکنی که ما اینگونه نبودهایم؟
هوش مصنوعی: هر کسی که تو را دید و از زیباییات تعریف کرد، مانند این است که به زیبایی تمام جهان اشاره میکند.
هوش مصنوعی: خودت را با ویژگیهای خاص و دقتی که داری بشناس، بگذار که این خصوصیات تو را در زمین متمایز کند.
هوش مصنوعی: به محض اینکه مردم به چشمان تو نگاه کنند، در دل خود به نوعی فکر میکنند که تو در درون آنها حضور داری.
هوش مصنوعی: بهتر است که در گوشهای نشسته باشم یا لباس خود را در دنیا بر تن کنم.
هوش مصنوعی: در دل من آتش وجود دارد و به خاطر دلتنگی میسوزم. درد و رنج را تحمل میکنم و همراه با این آتش، زندگی را ادامه میدهم.
هوش مصنوعی: از جام خوشی و زندگی نمیتوانی بهرهای ببری، چون خون ما را خوردهای.
هوش مصنوعی: به نظر عاقلانه بیندیش که فردا روز حساب و داد است، پس امروز از ظلم و ستم دوری کن و از حد خود تجاوز نکن.
هوش مصنوعی: تو نمایندهٔ زیباییهای دنیا هستی، بگذار که به واسطهٔ تو به خداوند نگاه کنم.
هوش مصنوعی: در کنار آشناهای تو، دیگر در دل من آرامش وجود ندارد.
هوش مصنوعی: به جز چهره و موی تو، هیچ چیز دیگری در دل تاریک شب برایم باعث روشنی و شادابی نمیشود.
هوش مصنوعی: تنها در دهان تو است که میتوانند زیبایی و ارزشهایی چون لعل و درر را ببینند.
هوش مصنوعی: در این چمن که من هستم، پرنده دل من در جستجوی مسیر خود نیست و نسیم هم نمیتواند راهی برای او پیدا کند.
هوش مصنوعی: رازها و اسرار نباید مانند باری بر دوش کسی باشند که در حضور پادشاه است.
هوش مصنوعی: از آتش عشق دل، در فراق تو میسوزم و تحمل میکنم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.