بندهٔ مخلص و خادم متخصّص احمد بن عمر بن علی النظامی العروضی السمرقندی که چهل و پنج سال است تا به خدمت این خاندان موسوم است و به رقم بندگی این دولت مرقوم خواست که به مجلس اعلی پادشاهی اعلاه الله را خدمتی سازد بر قانون حکمت آراسته به حجج قاطعه و براهین ساطعه و اندرو باز نماید که پادشاهی خود چیست و پادشاه کیست و این تشریف از کجاست و این تلطیف مر کراست و این سپاس بر چه وجه باید داشتن و این منّت از چه روی قبول باید کردن تا ثانی سیّد ولد آدم و ثالث آفریدگار عالم بود چنانکه در کتاب محکم و کلام قدیم لآلی این سه اسم متعالی را در یک سلک نظم داده است و در یک سمط جلوه کرده:

قوله عزَّ و جلَّ: اطیعوا الله و اطیعوا الرسول و اولی الامر منکم

که در مدارج موجودات و معارج معقولات بعد از نبوت که غایت مرتبهٔ انسان است هیچ مرتبه‌ای ورای پادشاهی نیست و آن جز عطیّت الهی نیست، ایزد عزّ و علا پادشاه وقت را این منزلت کرامت کرده است و این مرتبه واجب داشته تا بر سنن ملوک ماضیه همی رود و رعایا را برقرار قرون خالیه همی دارد.