امیر زنگی چون بامداد باز آید
نبشته عرض کنم وان کلاه بفرستم
نبشته بودی کان جزو بیتها بفرست
سپاس دارم فردا پگاه بفرستم
حسین گفت که جو خواستست حق داند
که جو به زیر نماندست کاه بفرستم
وگر به عیب نخواهی شمرد با دو سه مرغ
منی دو آردت از بهر راه بفرستم
برای پیشنهاد تصاویر مرتبط با اشعار لازم است ابتدا با نام کاربری خود وارد گنجور شوید.
امیر زنگی چون بامداد باز آید
نبشته عرض کنم وان کلاه بفرستم
نبشته بودی کان جزو بیتها بفرست
سپاس دارم فردا پگاه بفرستم
حسین گفت که جو خواستست حق داند
که جو به زیر نماندست کاه بفرستم
وگر به عیب نخواهی شمرد با دو سه مرغ
منی دو آردت از بهر راه بفرستم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: امیر زنگی قصد دارد در صبح فردا نامه‌ای بنویسد و کلاهی بفرستد. او قبلاً نوشته بود که باید بخشی از شعرها را ارسال کند و از این بابت سپاسگزاری می‌کند که بتواند این کار را فردا انجام دهد. حسین نیز می‌گوید که درخصوص خواص جو حقایق را می‌داند و متوجه است که جو در زیر خاک نمی‌ماند. او همچنین اشاره می‌کند که اگر کسی عیبی نبیند، می‌تواند دو سه پرنده و مقداری آرد برای راه فرستاده شود.
هوش مصنوعی: وقتی امیر زنگی صبح بازگردد، می‌خواهم نامه‌ای بنویسم و آن کلاه را برایش بفرستم.
هوش مصنوعی: نوشته بودی که اگر بخشی از اشعار را بفرستی، من از تو سپاسگزار خواهم بود و فردا صبح این کار را انجام می‌دهم.
هوش مصنوعی: حسین گفت که اگر کسی به دنبال حقیقت باشد، می‌داند که جو هرگز زیر خاک نمی‌ماند و من هم کاه را می‌فرستم.
هوش مصنوعی: اگر بخواهی عیب‌ها را ببینی، من با دو یا سه نفر از دوستانم برایت نان تهیه می‌کنم و به راهت خواهم فرستاد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.