هوش مصنوعی: در این اشعار، شاعر از خجالت و شرم ناشی از گناه سخن می‌گوید و احساس حسرت و درد در دلش را بیان می‌کند. او به پروردگارش اشاره می‌کند و از او می‌خواهد که راه رضایتش را نشان دهد و از تاریکی دلش که نیاز به نور دارد، یاری بخشد. در آخر، شاعر به این نکته اشاره می‌کند که اگر خداوند به او بهشت بخشد، این یک لطف بزرگ و عطای الهی است.
برگردان به زبان ساده
# الهی بر سر از خجالت گرد داریم و در دل از حسرت درد داریم و رُخ از شرم گناه زرد داریم.
هوش مصنوعی: برای خدایا، از شرم در برابر تو سرمان را پایین می‌آوریم و در دل، درد حسرتی داریم. به خاطر گناهانمان، از شرم رنگمان پریده است.
منیر در ۶ سال و ۵ ماه قبل، پنجشنبه ۸ شهریور ۱۳۹۷، ساعت ۱۴:۰۸ نوشته:
فکر کنم لفظ درست شعر اینگونه باشد: من بنده عاصیم رضای تو کجاست تاریک دلم نور و صفای تو کجاست ما را تو بهشت اگر به طاعت بخشی آن بیع بود لطف و عطای تو کجاست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این اشعار، شاعر از خجالت و شرم ناشی از گناه سخن می‌گوید و احساس حسرت و درد در دلش را بیان می‌کند. او به پروردگارش اشاره می‌کند و از او می‌خواهد که راه رضایتش را نشان دهد و از تاریکی دلش که نیاز به نور دارد، یاری بخشد. در آخر، شاعر به این نکته اشاره می‌کند که اگر خداوند به او بهشت بخشد، این یک لطف بزرگ و عطای الهی است.
هوش مصنوعی: برای خدایا، از شرم در برابر تو سرمان را پایین می‌آوریم و در دل، درد حسرتی داریم. به خاطر گناهانمان، از شرم رنگمان پریده است.
هوش مصنوعی: من بنده‌ای نافرمان هستم، ولی نمی‌دانم که خوشنودی تو در کجاست. دل من تاریک است و نمی‌بینم که روشنایی و نور تو کجاست.
هوش مصنوعی: اگر تو بهشت را به ما بدهی به خاطر اطاعت و فرمانبری، این معامله‌ای است که در آن جود و بخشش تو نمایان نمی‌شود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.