|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به رحمت و لطف خسروا (شاه) اشاره میکند و از او درخواست میکند که سایهای بر سرش افکند. او میخواهد از فیض و کرم شاه بهرهمند شود و به مقامات عالیتری دست پیدا کند. شاعر در آرزوی دیدار شاه از شهر ری به ساوه و از سوی دیگر به فاریاب است، تا نشان دهد که در تلاش است از نعمتهای شاه بهرهمند شود. این شعر حاوی احساس انتظار و امید به دریافت رحمت و لطف از طرف شاه است.
هوش مصنوعی: ای خسرو! کجا آمده است ابر رحمت تو که برکت آن باعث گشایش در کارهایم شود؟
هوش مصنوعی: بر سرم سایهای بیفکن به لطف و مهربانیات، تا بتوانم از بلندی به خورشید نزدیک شوم.
هوش مصنوعی: من از دیاری که در آن زندگی میکنم به سمت این مکان بلند و مرتفع میروم.
هوش مصنوعی: چشمی دارم که با حداقل تواناییام از بخشش تو بهرهمند شوم و در کنار آن به خوبی و شایستگی خودم را نشان دهم.
هوش مصنوعی: تا زمانی که تو از شهر ری به ساوه برسی، من نیز از این طرف به فاریاب میرسم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.