اَهذِهِ رَوزَةُ مِن ذاتِ اَحجالِ
اَم غُرَّةُ طَلَعَت فی شَهرِ شَوَالِ
اِذا رَأیتُم هِلالَ العیدِفَاغتَبِقُوا
بَعدَالفُطُورِ وَ غَنُّوا بَعدَ تَهلالِ
عَهدی به وَهوَ کإلا کلیلِ مُتَّسِقا
قَصارَ وَهوَ یُضا هی شِقَّ خَلخالِ
مَضَت ثَلثونَ مِن ایَامِ مُدَّتِنا
وَالرّاحُ لَم یَشفِ منّا حَرَّ بِلبالِ
اَهلاٌ بها والنَدامی طالَماَ فَرَقُوا
فَاَذَنُوا لِیَجِدَ وا عَهدَهَا البالِ
وَ مَرحبا بِسُلافِ طابَ مَکرَعُها
مَشمُولَةٍ مِن بَناتِ الکَرمِ سَلسالِ
یُدیرُها رَشأً ناهیکَ مشیَتَهُ
عَن ناعِمٍ مِن غُصُونِ البانِ مَیَالِ
لِیَهنِ اَحبابَنا یَومَ یُبَشِّرُنا
بأَشهُرٍبَعدَه تَأتی وَ أَحوالِ
یَسعی اِلَی المَلِکِ المَیمونِ طائِرُهُ
لِیَقتَنی فی ذُراه خَیرَةَ الفالِ
کَهفُ الوَری نُصرَةُ الدّینِ الّذی نُصِرَتُ
اَعلامُ دَولَتهِ بالطّالِع الغالی
اَتابکُ المُستَعانِ الله یَکلَؤُهُ
فَاِنَّهُ لِحِمی دینِ الهُدی کالی
سِبطُ الأَنامِل قَد اَغنَت اَسِرَّتُهُ
عَن کُلِّ مُنهَمِرِ الشُؤبوبِ هَطَالِ
یُبکی اَحامِسَ اَبطالاٌ بِصَولَتِهِ
رُعبٌا وَ یُضحِکُهُ صَولاتُ اَبطالِ
فَما شَجاعَةُ ثاوی دارهِ حَرَدٍ
اَحَصَّ مُتِّقدُالعینَینِ رِئبالِ
شاکِی البَراثِنِ فی اَرساغِه فَدَعٌ
رَحبُ الجَبینِ عَریضُ الصَّدرِ ذَیّالِ
وَ ثَابَةٌ شَرِسُ الاَخلاقِ مُقتَسِرٌ
مُراقبٌ لِقِتالِ القِرنِ بَسّالِ
وَعرُ الشّمایِلِ مِهصارُ اَظافِرُه
نَشِبنَ مِن سَلَبِ القَتلی بأَسمالِ
یَزوَرَّ عَن عصَیةٍ مُلتَفَّةٍ اشب
مَنیعةٍ فی حماهُ ذاتِ اَوشالِ
اَعَدُّ ها لِصُروفِ الدَّهرِ مسبَعَةً
یأوی اِلَیها وَ عِرسٌ اُمّ اَشبالِ
بمِثلِ سَطوَتِهِ فی الرّوعِ جینَ بَذا
علی وَساعٍ لَدَی الهَیجاجَوّالِ
اَلقَی السّماکُ قَناهُ وَ هُوَ مُعتَقِلٌ
بِذابلٍ مِن دماحِ الخَطِّ عَسّالِ
وَ لَم یَشُم سَیفُه المریخ حینَ سَطا
بِصارمٍ لِعمایاتِ الوغی جالِ
اِذا تَکَلَّمتَ فالأملاکُ ساجِدَةٌ
دُونَ البِساطِ لِتَعظیمِ وَ اِجلالِ
وَ اِن سَکَتَّ تَریَ الاَرواحَ راکذةً
مَوقُوفَةً بَینَ اَمالِ و اَجالِ
اَتَتکَ مِنّیَ ابیاتٌ اِذا تُلِیَت
قَلایص النَّجمِ یَحدوها بِهَاالتَّالِ
لا تَحسَبَنَّ زَئیری مِثل عَولةِ مَن
یَبکی عَلی دِمَنٍ تَعفو وَ اَطلالِ
تَعُدُّ شِعری مُعَدُّ فی مفاخِرها
وَ اِن اَکُن اَعجَمیَّ العَمِّ وَ الحالِ
تَرَکتُ نَحوَکَ آمالَ الملوکِ سُدیً
فیما اَصُوغُ وَ قَد حَقَّقتَ آمالی
یَبیعُنی الدَّهرُ رَخصٌا مِن غَباوَتِهِ
وَاِنَّ مِثلی فی سُوقِ العُلی غالِ
فَاحکُم فاِنَّکَ مَقفُوٌّ وَ مُتَّبَعُ
وَ قَد اَحَطتَ بما عَرّضتُ عَن حالی
لازِلتَ تَحکُمُ فیما تَشتَهی وَ تَری
بَینَ الأنام بِإِعزازٍ وَ اِذلالِ
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره شادی و خوشحالی ایام عید است. شاعر به زیبایی و دلنشینی این روزها اشاره می‌کند و از هلال ماه شوال صحبت می‌کند. او دعوت می‌کند تا بعد از صبحانه جشن بگیرند و شاد باشند. همچنین به یاد دوستان و لحظات خوب گذشته اشاره‌ای دارد و خوش‌آمدگویی به شراب‌های لذیذ و خوب را مطرح می‌کند. شاعر از شجاعت و دلیری‌های بزرگان و قهرمانان سخن می‌گوید و در انتها تأکید می‌کند که باید در زندگی با قدرت و عزت پیش رفت و از فرصت‌ها بهره برد. این شعر به نوعی به ارزش‌های انسانی، دوستی و شجاعت اشاره دارد و از زندگی با امید و آرزوها سخن می‌گوید.
هوش مصنوعی: آیا این باغی از زیبایی‌های خاص است یا اینکه روشنایی‌ای است که در ماه شوال طلوع کرده است؟
هوش مصنوعی: وقتی که هلال عید را دیدید، پس بعد از افطار شاد باشید و آواز بخوانید.
هوش مصنوعی: این بیت به زیبایی از حال و هوای عشق و رابطه‌ای عمیق پرده‌برداری می‌کند. شاعر به یادآوری تعهد و وعده‌هایی اشاره می‌کند که شاید به سادگی فراموش شده‌اند. حالت心 زندگی و عشق به گونه‌ای است که گویی بخشی از زیبایی‌های آن در دسترس نیست، و هر تماسی یادآور حس‌های لطیف و خلوت‌های عاشقانه است. فضای تصویرسازی شده حس و حالی شاعرانه دارد که نشان‌دهنده ناپایداری و زیبایی‌های عشق است.
هوش مصنوعی: سی سال از عمر ما گذشت و درد دل ما هنوز درمان نشده است.
هوش مصنوعی: سلام بر آنها که همواره به یاد من هستند. هر بار که از هم جدا می‌شویم، امیدوارم بتوانند از یادآوری لحظات و عهدهای مشترکمان لذت ببرند.
هوش مصنوعی: سلام و خوش آمد به نوشیدنی که طعم لطیفی دارد و از بهترین انگورهای زرخیز به دست آمده است.
هوش مصنوعی: او در حالی که شاخ و برگ درختان بید را به آرامی می‌خورد، به زیبایی حرکت می‌کند و به طرز خاصی جذاب است.
هوش مصنوعی: دوستان ما در روزی خوشحال خواهند شد که بشارت‌هایی از ماه‌هایی به ما برسد که در آینده خواهند آمد و وضعیت‌هایی را تغییر خواهند داد.
هوش مصنوعی: پرنده‌ای به سوی پادشاه خوشبخت پرواز می‌کند تا در دستان او بهترین نشانه‌ها را به دست آورد.
هوش مصنوعی: پناهگاه انسان‌ها، یاری‌دهنده‌ی دین است که نشانه‌های دولتش با درخشش باارزش و برجسته‌ای حمایت شده‌اند.
هوش مصنوعی: این بیت به معنی این است که مقام و جایگاه شخصی به نام آتابک، که مورد حمایت و یاری الهی است، مورد توجه و حفاظت قرار دارد. او در راستای نگهداری و پاسداری از دین و هدایت الهی به مانند کوهی است که استوار و مقاوم است.
هوش مصنوعی: انگشتانش به قدری مهارت دارند که توانسته‌اند از هر بارش شدیدی که می‌تواند موجب آزار شود، خود را بی‌نیاز سازند.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف کسی می‌پردازد که با قدرت و شجاعت خود، دشمنان را می‌ترساند و موجب گریه و ناامیدی آنها می‌شود. در عین حال، خود این فرد با دیدن شجاعت و تلاش دیگران، لبخند می‌زند و شاد می‌شود. به نوعی، این پیام را القا می‌کند که در مواجهه با چالش‌ها، هم ترس می‌تواند وجود داشته باشد و هم شادی.
هوش مصنوعی: بزرگ‌منشی و دلیر بودن در شرایط سخت، به ویژه زمانی که فرد تحت فشار و تنگنا قرار دارد، به معنای واقعی خود را نشان می‌دهد. کسی که در میان سختی‌ها و اضطراب‌ها به زندگی ادامه می‌دهد، دارای شجاعت واقعی است.
هوش مصنوعی: شکایت‌هایش را در زیر زانو از او دور کن، زیرا پیشانی‌اش عریض و سینه‌اش فراخ و جثه‌اش نیرومند است.
هوش مصنوعی: ثابت فردی با اخلاق تند و خشن است که به شدت مواظب نبردها و درگیری‌هاست و در هر شرایطی آماده دفاع و مبارزه می‌باشد.
هوش مصنوعی: زبانت به زیبایی توصیف می‌کند که زوایای دلنشین و ظریف از زیبایی‌ها، مانند ناخن‌های تیز، از لباس‌های قیمتی و ارزشمندی که از کشتگان به ارث مانده، بوجود آمده است.
هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که اشاره به موجودی است که به دور از خطر و تهدید، در محیطی امن و محافظت‌شده زندگی می‌کند. این موجود از موهبت‌ها و ویژگی‌های خاصی برخوردار است که آن را قدرتمند و قابل احترام می‌کند. در واقع، می‌توان گفت که این تصویر نماد امنیت و قدرتی است که در یک مکان محافظت‌شده وجود دارد.
هوش مصنوعی: من به یاد می‌آورم که برای روزهای سخت زندگی آماده‌ام و به سرپناهی پناه می‌برم که مانند یک همسر برای بچه‌گوزن‌هاست.
هوش مصنوعی: مانند تسلط و قدرت او در ترس و وحشت، جینی که به سرعت بر بالای صخره‌ها می‌چرخد.
هوش مصنوعی: پرنده‌ای در آسمان ضعیف و رنجور، با پرهای لطیف و خرد، همچون روحی از دگی و درد به پرواز در آمده است.
هوش مصنوعی: و شمشیر او بر افرازندهٔ جنگ، در هنگام حمله به دشمنان، به قدر کافی تیز و آماده نبوده است.
هوش مصنوعی: وقتی صحبت می‌کنی، فرشتگان به خاطر عظمت و بزرگداشت تو خود را بر روی زمین سجده می‌کنند.
هوش مصنوعی: اگر سکوت کنی، می‌بینی که ارواح مانند مسافران در حال انتظار، میان آرزوها و سرنوشت‌هایشان ایستاده‌اند.
هوش مصنوعی: اگر اشعار من به تو برسد، نجوم آسمان را چون سمندانی به حرکت درمی‌آورد و به آن سروده‌ها می‌بالد.
هوش مصنوعی: نپندار که صدای من شبیه به ناله‌ی کسی است که بر آثار و نشانه‌های از بین رفته می‌گرید.
هوش مصنوعی: شعر من در وصف افتخاراتش شمارش می‌شود، حتی اگر من در این زمینه به زبان غیرمادری با شما سخن بگویم و وضعیتی خاص داشته باشم.
هوش مصنوعی: من امیدهای پادشاهان را به سوی تو رها کرده‌ام و در آنچه که می‌سازم، بی‌فایده است، زیرا که تو آرزوهایم را به حقیقت تبدیل کرده‌ای.
هوش مصنوعی: زمانه مرا به قیمت اندکی به فروش می‌گذارد و منی که مانند من در بازار بزرگ، ارزشمندی به حساب می‌آیم.
هوش مصنوعی: پس تصمیم بگیر، زیرا تو مورد توجه و پیروی قرار گرفته‌ای و به خوبی از آنچه من در مورد حالتم بیان کرده‌ام، مطلع هستی.
هوش مصنوعی: همواره تو بر آنچه که می‌خواهی فرمان می‌روانی و در میان مردم با احترام و افتخار دیده می‌شوی و دیگران را تحقیر می‌کنی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.