|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از احساسات عمیق و متناقض درون خود صحبت می‌کند. او از عشق و غم ناشی از آن می‌گوید و اینکه دلش به خاطر دوری معشوق زرد و ضعیف شده است. همچنین اشاره می‌کند که با وجود این درد، امید به معشوق در دلش زنده است و به نوعی دلش به هزار شاخه تقسیم شده است. شاعری با رنگ طلایی، به درون خود رجوع می‌کند و به تغییرات احساسی‌اش می‌پردازد.
هوش مصنوعی: دل من تحت تأثیر جوی خاصی است و مانند رنگ بسمه که طلایی است، زیبایی و درخشندگی خاصی دارد.
هوش مصنوعی: از غم عشق دوست، حالتی چون ورق طلایی پیدا کرده‌ام که زرد و ضعیف شده است.
هوش مصنوعی: شاید برای معشوق مفید باشد این فرد خسته که ظاهری بدون روح دارد.
هوش مصنوعی: دل بیمار و نگران است، ولی امید به آینده و گشایش در دل دارد، زیرا این وضعیت مانند ظرفی است که هزاران شاخه و راه مختلف را در بر دارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.