گنجور

 
طغرای مشهدی

ماییم و گفتن شعر، در وصف آن گلِ رو

بر وزن مصرع زلف، در بحر بیت ابرو

سیر از قدح چه سان گشت، در یک دو روز نرگس؟

دل می کشد به ساغر، سبز است تا لب جو

در شیوه رمیدن، وحشی نگاه او را

همچشمی از ازل بود، با گله گله آهو

 
نسک‌بان: جستجو در متن سی‌هزار کتاب فارسی
sunny dark_mode