|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این شعر به حس تنهایی و کمبود عشق اشاره می‌کند. او دل خالی از محبوب را به باغی بی بهار تشبیه می‌کند و از اندوه کودکانه‌اش سخن می‌گوید. همچنین بیان می‌کند که با وجود تلاش‌هایش، احساسش همچون دستی خالی و بی‌فروغ است. او دلش را مانند شیشه‌ای سبک و بی‌وزن توصیف می‌کند و غصه‌دار از اینکه جایی برای یار در زندگی‌اش خالی است، ابراز تأسف می‌کند.
هوش مصنوعی: هر دلی که محبت آن معشوق را نداشته باشد، مانند باغی است که از شکوفه‌ها و زیبایی‌های بهار بی‌بهره باشد.
هوش مصنوعی: از زمانی که کودک بودم، همیشه در هر جا که می‌روم، اشکی از محبت و یاد تو در دلم مانده است. در کنارم، جای تو همیشه خالی است.
هوش مصنوعی: با این حال، هم کوشش من و هم کار من مثل دستی است که هیچ چیزی ندارد، مانند ریشه‌ای که درخت چنار خالی است.
هوش مصنوعی: روزی که دل از مشکلات و نگرانی‌ها پاک است، شیشه ساعت من نیز به آرامی و سبکی می‌چرخد.
هوش مصنوعی: باغ پر از زیبایی و گل است، اما به خاطر نبود محبوب، این زیبایی‌ها حسرت‌انگیز شده‌اند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.