وزارتست باهل وزارت آمده باز
سرای دولت میرانیان شده در باز
نظام دین شه میرانیان که بر شاهان
خجسته فال تراست از همای و از شهباز
چهار سال چو شهباز از آشیانه ملک
بهر هوائی پرواز کرد و آمد باز
بمستقر و سرا و سریر و مسند خویش
بدان نسق که بمعشوق عاشق دلباز
گرفت صدر وزارت بفرخی تا کرد
همای دولت و پیروزی از سرش پرواز
عدم شود ستم از کلک عدل گستر او
چو شد منادی انصاف او بلند آواز
به سیر کوفته دارد سر ستم پیشه
خبر دهد ستم اندیش را زنرخ پیاز
شود بکلک وی آراسته ممالک شرق
برند نامه انصاف او بشام و حجاز
چو شمع دولت او برفروخت بفروزد
بنور عدلش گیتی همه نشیب و فراز
ایا حسود تو از جاه تو بغیرت و رشک
زرشک تو سرانگشت خود گزیده بگاز
چو شمع باد بداندیش تو ز شب تا روز
بگاز داده سر از سوز و تن زسر بگداز
نیاز بود چنین ملک را بچون تو وزیر
در آرزوی تو میبود روزگار دراز
بشعر تهنیت این ملکرا کنم نه ترا
که ملک داشت بشغل وزارت تو نیاز
به بی نیازی ایزد اگر خورم سوگند
که نیست همچو منی شاعر سخن پرداز
خلاف باشد و اندازه من آن نبود
که نیستم چو حکیمان وقت حکم انداز
بدیهه حسبی گفتم بوسع طاقت طبع
ضعیف و سست بانجام بردم از آغاز
اگر بد آمد اگر نیک هیچ حاجت نیست
ترا بمدحت من چون خدایرا بنماز
من و دعا و نماز و ثنای مجلس تو
چو نیست بهتر ازین سه برین کنم ایجاز
همیشه تا که نبینند آز را سیری
بقات بادا بدانکه سیر گردد آز
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این متن به ستایش وزیر و دولت پرداخته و ویژگیهای مثبت و شایسته وزیر را بیان میکند. شاعر از موفقیتها و عدالتخواهی وزیر سخن میگوید و تأکید دارد که عدالت و انصاف او بر ستم غلبه کرده است. همچنین، او از خوشحالی و برکتهای دولت در دوره وزیر یاد میکند و به حسادت و بدخواهی مخالفان اشاره میکند. در نهایت، شاعر به ضرورت وجود چنین وزیری در ملک اشاره کرده و از او به خاطر خدمتهایش قدردانی میکند.
هوش مصنوعی: وزارت با اهل خود آمده و درِ ساختمان دولت باز شده است.
هوش مصنوعی: این شعر به تلمیح به اهمیت و موفقیت دین در میان رهبران و حکمرانان اشاره دارد. برازندگی و خوشبینی که برای شاهان وجود دارد، به نوعی از تأثیرات مثبت و نیکویی که از چتر رحمت الهی به آنها میرسد، مرتبط است. درواقع، موفقیت این شخصیتها به نوعی به وجود یک نیروی معنوی و الهی نسبت داده میشود که آنها را تحت حمایت قرار میدهد.
هوش مصنوعی: چهار سال مانند یک شاهباز از آشیانهاش در ملک دور شد تا در هوای آزادی پرواز کند و در نهایت دوباره بازگشت.
هوش مصنوعی: در اینجا به توصیف وضیعت و آرامش خاصی اشاره شده که عاشق در کنار محبوب خود احساس میکند. او در مکانی آرام و دلنشین نشسته است، مانند تخت و جایگاه خود، و همه چیز به گونهای است که حال و هوای عشق و شادابی در آن تداعی میشود. این تصویر نشاندهنده آسایش و راحتی در کنار کسی است که دوستش دارد.
هوش مصنوعی: فرخی موفق به تصدی مقام وزارت شد و این امر باعث شد که شراکت و کامیابی به او روی آورد و او را به اوج موفقیت برساند.
هوش مصنوعی: بگذارید ستم و ظلم از دنیای ما برود، زیرا صدای عدالت او به گوش میرسد و پیامآور انصاف به ما هشدار میدهد.
هوش مصنوعی: اگر کسی دچار ظلم و ستم باشد، باید به او اخطار داده شود که به سختیهای زندگی و مشکلاتی که بر سر راهش است، توجه کند. در واقع، او باید از واقعیتهای تلخ زندگی آگاه شود تا بتواند به خوبی با شرایطش روبرو شود.
هوش مصنوعی: همه کشورهای شرقی با زیبایی او به هم میپیوندند و نامه عدالت او به شام و حجاز ارسال میشود.
هوش مصنوعی: زمانی که شمع حکومت او روشن شود، نور عدالتش به همه جای دنیا میتابد و بر تمام پستیها و بلندیها تاثیر میگذارد.
هوش مصنوعی: آیا حسودان از مقام و موقعیت تو ناراحت شدهاند و از روی حسادت، خود را دربارهی تو آزار میدهند؟
هوش مصنوعی: همچون شمع، وقتی که تو را باد بداندیش میزند، از شب تا روز در آتش خود میسوزی و از شدت آن، جانت به خطر میافتد.
هوش مصنوعی: سرزمین به وجود افرادی چون تو نیاز دارد، چرا که تو به عنوان وزیر، همیشه مورد آرزوی مردم بودهای و روزگار برایشان به خوبی سپری میشود.
هوش مصنوعی: این شعر به این معنی است که من این تبریک را برای کشور میفرستم و نه برای تو، زیرا این کشور به عنوان وزیر به وجود تو احتیاجی ندارد.
هوش مصنوعی: اگر به بی نیازی خدا قسم بخورم، باید بگویم که هیچکس مثل من نیست که شاعر و سخنسرا باشد.
هوش مصنوعی: اگر مخالف باشد و از اندازه من بیشتر است، من مانند حکیمان نیستم که در زمان خود قضاوت کنند.
هوش مصنوعی: من به طور بداهه سخنی را گفتم، تلاشم را به کار بستم، اما به دلیل ضعف و ناتوانی طبع خود، نتوانستم از ابتدا به خوبی آن را به پایان برسانم.
هوش مصنوعی: اگر چیزی که من میگویم برای تو خوشایند نیست یا خوب نیست، دیگر نیازی نیست که تو به ستایش من بپردازی، چون مثل این است که بخواهی خدا را در نمازی ستایش کنی.
هوش مصنوعی: من و دعا و نماز و ستایش تو در این مجلس، بهتر از این سه نمیتوانم بیان کنم.
هوش مصنوعی: این بیت میگوید که تا زمانی که آزمایشها و چالشها وجود دارند، ما هیچگاه به آرامش و سکون نخواهیم رسید. بنابراین، اگر به دنبال آرامش هستیم، باید با آز و چالشها روبرو شویم و از آنها عبور کنیم تا به احساس سیری و رضایت برسیم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
زمانه اسب و تو رایض، به رای خویشت تاز
زمانه گوی و تو چوگان به رای خویشت باز
اگرچه چنگ نوازان لطیف دست بوند
فدای دست قلم باد دست چنگ نواز
تویی، که جور و بخیلی به تو گرفت نشیب
[...]
اگر چه دیده افعی بخاصیت بجهد
بدانگهی که زمرد بدو بری بفراز
من این ندیدم، دیدم که خواجه دست بداشت
برابر دل من بترکید چشم نیاز
اگر دو دیده افعی بهخاصیت بکند
بدانگهی که زمرد بدو برند فراز،
من این ندیدم و دیدم که میر دست بداشت
برابر دل من بترکید چشم نیاز.
بهشت وار شد از نوبهار گیتی باز
در بهشت بر او کرد چرخ گوئی باز
درم درم شده روی زمین چو پشت پلنگ
شکن شکن شده آب شمر چو سینه باز
سرشگ ابر کند هر فراز را چو نشیب
[...]
چو عزم کاری کردم مرا که دارد باز
رسد به فرجام آن کار کش کنم آغاز
شبی که آز برآرد کنم به همت روز
دری که چرخ ببندد کنم به دانش باز
اگر ندارم گردون نگویدم که بدار
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.