بی سر و پا می رویم تا به کجا سرنهیم

بارگی شاه شد گردن مادر کمند

بی سر وپا می رویم تا به کجا سر نهیم

بارگی شاه شد گردن ما در کمند

ناکامی ما هست چو کام دل دوست

کام دل ما همیشه ناکامی باد

جای شتاب است نه گاه درنگ

نوبت تاز است نه هنگام لنگ

بر از چرخ برین باد آستانت

به خاک در زمین آباد آسمانت

باغ گل هشت کاخ مینو آورد

داغ دل هفت چرخ مینا افکند

من که یغما که اگر سلطنت فقر این است

کی نه پرویز نه جمشید گدای در ماست

ناکامی ما هست چو کام دل دوست

کام دل ما همیشه ناکامی باد

از کمند کهکشان برنای بیند پالهنگ

یک سر موی ار ز فرمان آسمان گردن کشد

جزآنکه به مغلوبه شوم کشته چه تدبیر

صف بسته سپاه مژه و من تن تنها

دل فدای تو چون توئی دلبر

جان نثار تو چون توئی جانان

تو بر سمندی وبیچارگان اسیر کمند

کنار خانه ای زین بهره مند و ما مهجور

همه در خورد وصال تو و ما از همه کم

همه حیران جمال تو و ما از همه بیش

ناکامی ما هست چو کام دل تو

کام دل ما همیشه ناکامی باد

آنکه جدا از برش ماند زهی تیره بخت

وانکه به خاک درش مرد زهی بختیار