هر کاو ندید روضهٔ فردوس بر زمین

گو بر نگاه خسرو صاحب قران ببین

هم نزهت بهشت بعفو خدایگان

با صحن دلشگای روان پرورش قرین

هم رفعت سپهر، بتائید شهریار

[...]

مستی و عاشقی و جوانی و جنس این

آمد بهار خرم و گشتند همنشین

صورت نداشتند مصور شدند خوش

یعنی مخیلات مصورشده ببین

دهلیز دیده است دل آنچ به دل رسید

[...]

با عاشقان نشین و همه عاشقی گزین

با آنک نیست عاشق یک دم مشو قرین

ور ز آنک یار پرده عزت فروکشید

آن را که پرده نیست برو روی او ببین

آن روی بین که بر رخش آثار روی او است

[...]

گفتم که مدح صاحب اعظم کنم ادا

آسیمه گشت عقلم و بر رخ فکند چین

گفتا کدام صاحب اعظم مدار ملک

دارای دین و دنیی و مخدوم فخر دین

چون لطف اوست خلق جهان را شفیع و یار

[...]

ای داده روزگار درت را به طوع بوس

وی کرده کردگار ترا شاه راستین

شش حرف التماس من است از سخای تو

کامروز هفت عضو رهی شد بدان رهین

هر شش نشانده ام به دو مصراع در دست

[...]

هان ای نهاده تیر جفا در کمان حکم

اندیشه کن ز ناوک دلدوز در کمین

گر تیر تو ز جوشن فولاد بگذرد

پیکان آه بگذرد از کوه آهنین

ای داور زمانه و فرمانده زمین

سلطان نظام ملت و دین شاه راستین

هستی تو تاج سرور شاهان روزگار

و اورنگ خسروی ز تو شد باز شه نشین

هر بامداد بهر شرف بنده وش نهند

[...]

آن میری که شُست گرد ستم از رخ زمین

فرمان دِه ممالک دولت غیاث دین

جان داد در موافقت یار نازنین

یار عزیز شرط محبت بود همین

پیر مغان کجاست؟ که آن مرد دوربین

چون فکر در دل آمد و چون شیر در کمین

هرجا که هست پیر مغان، با هزار جان

ما را همیشه روی نیازست بر زمین

وصفش چگونه گویم و شرحش چسان دهم؟

[...]

ما داغ آرزوی تو داریم بر جبین

ما در هوای عشق تو داریم عقل و دین

هرجا که هست بنده عشقیم، لایزال

دل را نگاه دار، تو ای شاه راستین

ما را پناه بخش باین عشق چاره ساز

[...]

منت خدای را، که در اطوار ما و طین

در قید مال و جاه نشد جان نازنین

در هر نفس بصدق و صفا ذکر جان و دل

«ایاک نعبد» ست و «ایاک نستعین »

هرجا که بود حضرت حقست بود ماست

[...]

کردم ز دیده پای، سوی مشهد حسین

هست این سفر به مذهب عشاق فرضِ عین

خدام مرقدش به سرم گر نهند پای

حقا که بگذرد سرم از فَرق فَرقَدَین

کعبه به گرد روضه او می کند طواف

[...]

خوانی کشیده عشق سزاوار آفرین

بسم الله ای حریف گدا خوی ده نشین

از فیض خاص و عام عجب خرمنی نهاد

کاعیان کاینات ازانند خوشه چین

اورا سزد سپاس که هستند جاودان

[...]

دارم بقبله در او روی بر زمین

رویم ز قبله گردد اگر نیست اینچنین

کردم نثار مقدم عشق تو عقل و دین

من رند مطلقم نه مقید بآن و این

برخیز زاهدا ز سر زهد و نام و ننگ

رندانه رو بمیکده با عاشقان نشین

خواهی که سرفراز و عزیز جهان شوی

[...]

آن عیسوی نسب که شه چرخ چارمین

می‌شود بر نشان کف پای او جبین

ماهی که کلک صنع به تصویر روی او

در هم شکست رونق صورتگران چین

غالب شریک حسن که می‌کرد دم به دم

[...]

خورشید آسمان و زمین، نور مشرقین

پروردهٔ کنار رسول خدا حسین

خدام این و روضه چنان حافظان چنین

کو کعبه تا که سجده برد پیش این زمین

زین غم، هلال بس که بر ابرو فکند چین

چون شاخ آهوان، گرهش ماند بر جبین