هر کاو ندید روضهٔ فردوس بر زمین
گو بر نگاه خسرو صاحب قران ببین
هم نزهت بهشت بعفو خدایگان
با صحن دلشگای روان پرورش قرین
هم رفعت سپهر، بتائید شهریار
در سقف آسمان صفتش آیتی مبین
انگیخته طراوات اشکال دلبر باش
نقش خجالت از رخ صورتگران چین
آمیخته بدایع تمثال جانفراش
با زر و لاجورد، رخ و زلف حور عین
خورشید را بسایه ی ایوانش بار نیست
در سایه عنایت خورشید ملک و دین
فرمانده جهان، عضدالدین سپهر ملک
حاجی بک آفتاب زمان خسرو زمین
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این متن شعری به توصیف زیبایی‌های بهشت و فردوس، و همچنین ویژگی‌های خاصی از یک پادشاه می‌پردازد. شاعر به زیبایی‌های روحانی و ظاهری اشاره کرده و از رفعت و عظمت پادشاهی صحبت می‌کند که سایه‌اش همچون آفتاب بر سرزمین می‌تابد. همچنین به طراوت و جذابیت عشق و زیبایی‌های انسانی و جاذبه‌های دنیوی پرداخته می‌شود. در کل، شاعر با استفاده از تصویرسازی‌های زیبا و مجاز، عظمت و زیبایی را در جهان و در وجود پادشاه به تصویر می‌کشد.
هوش مصنوعی: هر کسی که به بهشت برین روی زمین نگاه نکرده، باید به چهرهٔ خسرو صاحب قران نگریست.
هوش مصنوعی: این بیت به وصف یک بهشت زیبا و دل‌انگیز می‌پردازد که به لطف و بخشش خداوند به وجود آمده است. فضای دل‌انگیز آن به گونه‌ای است که روح و روان انسان را پرورش می‌دهد و به آرامش می‌رساند. به طور کلی، احساس زیبایی و تعلق به مکانی سرسبز و خوشایند در این بیت احساس می‌شود.
هوش مصنوعی: این بیت به توصیف جایگاه بلند و افتخارآمیز یک پادشاه در آسمان می‌پردازد. شاعر نشان می‌دهد که پادشاه به مانند یک نشانه و نشانه‌ای بزرگ در آسمان است و رفعت آسمان به تأیید و عظمت او اشاره دارد. به عبارت دیگر، پادشاهی او به شکلی نمایان و غیرقابل انکار در آسمان، یعنی در عالم بالا و در نظر مردم، قرار دارد.
هوش مصنوعی: این بیت به زیبایی و جذابیت دلبر اشاره دارد و می‌گوید که احساساتی مانند طراوت و شوق می‌تواند ناشی از زیبایی او باشد. همچنین، مفهوم خجالت و زیبایی در چهره افرادی که به دلبر نگاه می‌کنند، به تصویر کشیده می‌شود. به طور کلی، زیبایی دلبر فراموش‌نشدنی و تاثیرگذار بر احساسات دیگران است.
هوش مصنوعی: زیبایی‌های شگفت‌انگیز صورت و موی معشوق، با درخشش طلا و رنگ آبی لاجوردی، مانند چهره و موهای پریان بسیار جذاب و دل‌انگیز است.
هوش مصنوعی: خورشید در سایه‌ی ایوان نمی‌تواند بار بیشتری را تحمل کند، اما در سایه‌ی لطف و توجه خورشید، هم ملک و هم دین رونق می‌یابند.
هوش مصنوعی: فرمانده و سردار بزرگ کشور، عضدالدین سپهر ملک حاجی بک، همچون نور خورشید در زمان خود می‌درخشد و در میان مردم سرزمینش، جایگاه ویژه‌ای دارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
با عاشقان نشین و همه عاشقی گزین
با هر که نیست عاشق کم گوی و کم نشین
باشد که در وصال تو بینند روی دوست
تو نیز در میانهٔ ایشان نه ای، ببین
با عاشقان نشین و همه عاشقی گزین
با هر که نیست عاشق کم گوی و کم نشین
باشد که در وصال تو بینند روی دوست
تو نیز در میانهٔ ایشان نه‌ای ببین
ای خانه مبارک و باغ بآفرین
فرخنده باد و فرخ بر خسرو زمین
شاهنشه زمانه ملک زاده بو سعید
مسعود با سعادت و سلطان راستین
تابود بود و از پس این تابود بود
[...]
ای چرخ ملک و دولت و سلطان داد و دین
مسعود شهریار زمان خسرو زمین
در بزم و رزم نوری و ناری نه ای نه ای
سوزان تری از آن و فروزنده تری ازین
بادی به وقت حمله و کوهی به گاه حلم
[...]
آن بت که هست چهرهٔ خور پیش او رهین
صد حلقه دارد از سه طرف هر طرف یمین
پیوسته در میانهٔ هر حلقه‌ای دلی
چون خاتمی شده که کبودش بود نگین
گاهی ز تاب زلف به گل بر نهد کمند
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.