با عاشقان نشین و همه عاشقی گزین

با هر که نیست عاشق کم گوی و کم نشین

باشد که در وصال تو بینند روی دوست

تو نیز در میانهٔ ایشان نه ای، ببین

با عاشقان نشین و همه عاشقی گزین

با هر که نیست عاشق کم گوی و کم نشین

باشد که در وصال تو بینند روی دوست

تو نیز در میانهٔ ایشان نه‌ای ببین

ای خانه مبارک و باغ بآفرین

فرخنده باد و فرخ بر خسرو زمین

شاهنشه زمانه ملک زاده بو سعید

مسعود با سعادت و سلطان راستین

تابود بود و از پس این تابود بود

[...]

ای چرخ ملک و دولت و سلطان داد و دین

مسعود شهریار زمان خسرو زمین

در بزم و رزم نوری و ناری نه ای نه ای

سوزان تری از آن و فروزنده تری ازین

بادی به وقت حمله و کوهی به گاه حلم

[...]

آن بت که هست چهرهٔ خور پیش او رهین

صد حلقه دارد از سه طرف هر طرف یمین

پیوسته در میانهٔ هر حلقه‌ای دلی

چون خاتمی شده که کبودش بود نگین

گاهی ز تاب زلف به‌ گل بر نهد کمند

[...]

فرخنده مَجد ملک و پسندیده شمس دین

دارندهٔ زمان و فروزندهٔ زمین

فرخنده مَجْد ملک و پسندیده شمس دین

دارندهٔ زمان و فروزندهٔ زمین

فرخنده مجد ملک و پسندیده شمس دین

[...]

خورشید شرع و چشم و چراغ و ضیاء دین

میر و امام امت سیف المناظرین

خورشید شرع و چشم و چراغ و ضیاء دین

میر و امام امت سیف المناظرین

خورشید شرع و چشم و چراغ و ضیاء دین

[...]

ماه معظم آمد با فر و آفرین

با عفو و فضل و مغفرت عالم آفرین

ماهی است این کز آمدن او خجستگی است

بادا خجسته آمدنش بر نصیر دین

والا نصیر دین شرف و دولت رفیع

[...]

خورشید نوربخش چو رای نصیرالدین

آمد بسوی برج حمل روشن و مبین

از نور فر او رخ بستان و باغ شد

آراسته چو سیرت و طبع نصیر دین

از کف آن بزرگ بیاموخت ابر جود

[...]

ز اقبال بر کمال شهنشاه شرق و چین

زینت گرفت صدر وزارت بصدر دین

صدری به دین پاک محمد بنام اوست

محمود بود و هست و بود تاییوم دین

صدری که اوست واسطه عقد اهل فضل

[...]

ای از خدا عزوجل بر تو آفرین

تا آفریده چون تو دگر گیتی آفرین

آن را کن آفرین که جهان را بیافرید

تاباشد از ملائکه بر جانت آفرین

آن پادشا که حلقه درگاه ملک او

[...]

باز این چه ظلمتست که در مجمعی چنین

کس را شکیب نیست دریغا قوام دین

عالم شبست وانجم تابان یکان یکان

کوآفتاب مشرق و کوصبح راستین

معشوق اهل عالم و مخدوم روزگار

[...]

والا امام مشرق و مغرب معین دین

کش آفتاب و ماه سزد حلقه نگین

زین کلک من که سحر طرازی است راستین

دست زمانه رسات طرازی بر آستین

سردار اهل فضلم و بندار نظم و نثر

آرد سجود من سر بندار ری نشین

بندار چون ز ری سوی تبریز می‌رسد

[...]

ای بر زده به تقویت ملک آستین

سلطان بر حقیقتی و شاه راستین

شهپر برای تیر تو افکند روح قدس

گیسو فدای پرچم تو کرد حور عین

در دیده سهیل سنانت کشیده میل

[...]

برخیّ آن دو عارض و آن زلف نازنین

جان من ار چه نیست بدین حال نازنین

چون حلقه بر درم ز وصالش که سال و ماه

در بند سیم و زر بود آن لعل چون نگین

گفتم رخت گلست، و زین ننگ، رنگ گل

[...]

ای با علو همت تو آسمان زمین

وی گام اولین تو بر چرخ هفتمین

روح الله ار ز آستی مریم آمدست

صد مریمست روح ترا اندر آستین

محبوب حق شد آنکه ترا کرد پیروی

[...]

فضل خدای بر تو چه باشد فزون ازین؟

کت رفتن آنچنان بود وآمدن چنین

گرد دهان تنگ تو آن زلف عنبرین

چون صد هزار حلقۀ مشکست و یک نگین

صدر زمانه صاحب عادل نظام دین

کش بوسه داد حلقۀ افلاک بر نگین