دوش خالی نشددلم ز خیال

کردم آخر ز پیر عقل سؤال

که چرا عالم است در تغییر

نیست گیتی چرا به یک منوال

گه بهار است وگه خزان از چه

[...]

صبر کن پیشه چون بلنداقبال

شکر باید نمود درهمه حال

مرحبا ای برید باد شمال

که به ما می دهی نوید وصال

چند گویی که خون عاشق مست

شد به فتوای شیخ شهر حلال

عاشق و رند و بی خود و مستم

[...]

یا علی «ترکی» پریشان حال

در مدیحت بود زبانش لال

کو چنان عمر و کوچنان اقبال

که دگر باره در مه شوال

ز غم روزگار فارغ بال

به نشینیم خسرم و خوشحال

رفت از عمرم ای پسر چل سال

نیمه ای خواب و نیمه ای بخیال

از صبا و شباب بگذشتم

تا رسیدم کنون بسن کمال

آفتابم به نیمه روز رسید

[...]

هان و هان ای بهار فضل و کمال

از وجود چنینت بخت ببال

از لب من یکی سلامش کن

اگرش دیدی ای همای همال

مگر از ملک مانوی بوده است

[...]

گر به امر خدایگان جلال

به زبان آمده است خامه لال

نه عجب کز دم مسیحائی

جان در آید بآهنین تمثال

ای جناب اجل افخم راد

[...]

داشت مرغی ظریف و زرین بال

تیز پرهمچو شاهباز خیال

خواجه آن بیضه را باستعجال

برگرفتی ز مرغ زرین بال

اهل حق را سزد که در همه سال

وقت محصول خود زمال حلال

خورده‌ام از برای دفعِ ملال

نمکِ میوه یازده مثقال

این بدان گفتم ای ستوده‌خصال

که بدانی تغیر احوال

خصم بر در ستاده کینه‌سگال

در درون سرای جنگ و جدال

مؤمنی گفت از چه عید امسال

شده برعکس‌، ماه رنج و ملال

لیک بایست داد در هرحال

هریکی را چهار پنج ریال

نه مه و هفته بلکه سال به سال

جای دارد در آن سیاه مبال

نیست دیوار او سیه چو زغال

تیغه‌ای بین محبس است و مبال

یعنی‌آن‌راکه کیف خواهد و حال

کیف باید ز نقد مالامال

اندرین حال بهر دفع ملال

به سوی شاعری کشید خیال