چونکه عطّار این رموز از شه شنید

گفت آمد نور حق از من پدید

هر که او رادید جمله حق بدید

بیشکی او درمقام حق رسید

چون یتیم از قاضی اعظم شنید

این سخن را گفت از شرع این بعید

چونکه در گاه خلیفه شد پدید

گفت حاجب را بگو شیخت رسید

هیچ میدانی که حیدر حی درید

هفت ماهه این هدایت را که دید

ناگهان جبریل از حقّ در رسید

نزدشان بهر مبارک باد عید

تا ترامعلوم گردد سرّ دید

رو بجوهر ذات فکری کن بعید

چون محمد این ندا از حق شنید

گفت هستی نور حق از عین دید

شیخ دین و پیشوای اهل دید

بایزید آن حکمت حق را کلید

این مراتب را به جز حیدر که دید

گر نمیدانی بپرس از بایزید

چون ابوذر انتظار شه شنید

خویشتن را بیخود اندر ره کشید

هیچ میدانی که سلمان با که دید

نعرهٔ شیران در آن صحرا شنید

جور بسیار از جهان بر من رسید

جور دنیا راه همی باید کشید

از من او چون نام حیدر را شنید

خویش را او از خرد بیگانه دید

از پر جبریل آواز او شنید

گفت اینک جبرئیل از حق رسید

هر که او را بر چنان مرکب بدید

از نهیبش زهره اندر تن درید

هیچ میدانی که حیه کی درید

واین هدایت او بحدّ مهد دید

عمرو عبدود چون آن نعره شنید

خویش را از جان خود بیگانه دید

چون شه عالم به پیش او رسید

عمرو آن شه را بظاهر خورد دید

پس علی مرتضی گفت ای پلید

نیستی در عالم از ارباب دید