حق نباشد راضی از علم کسی

کو نیارد در عمل آنرا بسی

ای ترا نشناخته جز حقّ کسی

زآنکه حقّ رفتی و حق گفتی بسی

چون زخود رفتم بزاریدم بسی

دیدم آخر خوش به بالینم کسی

غیر تو خود نیست در عالم کسی

این شده بر من معیّن خود بسی

ذوق ارباب صفا دارد بسی

در عبادت نیست مثل او کسی

تو بسی داری چو من در هر پسی

من ندارم تا ابد جز تو کسی

لیکن آن کس را که زر باشد بسی

کی تواند سختن آن هرگز کسی

زر چو در میزان نمیگنجد بسی

پس زر بسیار چون سنجد کسی

تا ز نطفه قرب جان یابد کسی

درد باید برد بی درمان بسی

کار نزدیکان خطر دارد بسی

چون تواند جست نزدیکی کسی

گر چراغ مرده را جوئی بسی

در همه عالم نشان ندهد کسی

میستانم بس درشت از هر کسی

میدهم بس نرم و میگردم بسی

میبترسیدم که گر گوید کسی

آن جگر خسته برنجد زان بسی

من ندارم هیچ تو داری بسی

نیستی چون من تو محتاج کسی

گفت زنبیلم فرستادم بسی

نیست این ساعت خریدارم کسی

کی بهمت رنجها برده بسی

کی کند هرگز زیان بر ما کسی

بود نابینا بسی در هر پسی

لیک چون یعقوب بایستی کسی

آن متاع او اگر بیند کسی

مهتر از سوراخ او باشد بسی

رخت میکردند پنهان هرکسی

پیشوایان گم شده در هر پسی

چوب گردانید گرد سر بسی

مینیندیشید یک جو از کسی