دفن میکردند مردی را بخاک
شد حسن در بصره پیش آن مغاک
سوی آن گور و لحد میبنگریست
بر سر آن گور برخود میگریست
پس چنین گفت او که کاری مشکلست
کاین جهان را گور آخر منزلست
وان جهان را اولین منزل همینست
اولین وآخرین زیر زمینست
دل چه بندی در جهان جمله رنگ
کاخرش اینست یعنی گور تنگ
چون نترسی زان جهان صعبناک
کاولش اینست یعنی زیر خاک
چند ازین چون آخر این خواهد بدن
وای ازان کاول چنین خواهد بدن
هیچ مردم از پس این پرده نیست
تا کسی او را بزاری مرده نیست
گر دمی خواهی زدن در پردهٔ
با کسی زن کو ندارد مردهٔ
هر چراغی را که باشد باد پیش
چون تواند برد راه آزاد پیش
چون تو پرسودا دماغی میبری
صرصری در ره چراغی میبری
مینترسی کاین چراغ زود میر
زود میری گر توانی زود گیر
گر بمیرد این چراغت ناگهی
ره بسر نابرده افتی در چهی
ره بسر بر پیش ازان ای بی دماغ
کز چنان بادت فرو میرد چراغ
چون چراغ توبمرد ای بی خبر
نه نشان ماند ازو و نه اثر
گر چراغ مرده را جوئی بسی
در همه عالم نشان ندهد کسی
هر چراغی را که بادی در ربود
گر بسی بر سر زنی ازوی چه سود
از چراغ مرده کس آگاه نیست
چون بمرد او خواه هست و خواه نیست
چون چراغ از جای بی جائی رسید
چون بدانجا باز شد، شد ناپدید
راه بینا زین جهان تا آن جهان
بیش یکدم نیست جان را بر میان
از درونت چون برآید آندمی
این جهانت آن جهان گردد همی
زین جهان تا آن جهان بسیار نیست
جز دمی اندر میان دیوار نیست
چون برآید آن دمت از جان پاک
سر نگونسارت در اندازد بخاک
مرگ را بر خلق عزم جان مست
جمله رادر خاک خفتن لازمست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این متن به موضوع مرگ و گذر از جهان خاکی به جهان دیگر می‌پردازد. شاعر با اشاره به دفن مردی در بصره، به فلسفه زندگی و مرگ اشاره می‌کند. او می‌گوید که این دنیا فقط اولین منزل است و در نهایت همه به گور می‌روند. شاعر به مخاطب یادآور می‌شود که نباید به زیبایی‌های ظاهری این دنیا دل ببندد، زیرا پایان همه چیز مرگ است. او به طور نمادین می‌گوید که مانند چراغی که در باد می‌سوزد، انسان نیز در معرض مرگ است و زمانی که چراغ خاموش شود، هیچ نشانی از آن باقی نخواهد ماند. در نهایت، شاعر مرگ را عزم همگان می‌داند و به این نتیجه می‌رسد که همه در سراسر تاریخ در خاک می‌خوابند.
هوش مصنوعی: مردی را در بصره به خاک می‌سپردند و حسن در کنار آن قبر قرار داشت.
هوش مصنوعی: به آن قبر و مکان دفن نگاه می‌کرد و بر سر آن قبر به حال خود میگریست.
هوش مصنوعی: او گفت که انجام این کار دشوار است، زیرا این دنیا فقط به عنوان گوری است که آخرین مرحله سفر ما به شمار می‌رود.
هوش مصنوعی: این دنیا تنها نقطه آغازین است و در واقع تمامی مراحل زندگی و دنیا در نهایت به زیر زمین بازمی‌گردد.
هوش مصنوعی: دل خود را به زیبایی‌های گذرا و فریبنده دنیا گره نزن، زیرا سرانجام همه این‌ها به قبر و آخرتی تنگ ختم می‌شود.
هوش مصنوعی: وقتی از جهانی که ترسناک و دشوار است نترسی، بدان که آغاز آن در زیر خاک است.
هوش مصنوعی: چند بار دیگر از این وضعیت بگذرد، اما بالاخره سرنوشت چنین خواهد بود. وای به حال کسی که این‌گونه به سرنوشت خود ادامه دهد.
هوش مصنوعی: هیچ‌کس پشت این پرده که به عنوان حجاب از آن یاد می‌شود، وجود ندارد که بخواهند به او بگویند مرده است.
هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی با کسی در خفا یا پنهانی صحبت کنی، با کسی صحبت کن که به هیچ عنوان مانع از این ارتباط نمی‌شود و مشکل‌ساز نیست.
هوش مصنوعی: هر چراغی که در مسیر باشد و تحت تأثیر باد قرار بگیرد، چگونه می‌تواند راه را به راحتی نشان دهد؟
هوش مصنوعی: وقتی که تو ذهنی پر از افکار باارزش داری، مانند باد تند و خنکی هستی که راهی را روشن می‌کند.
هوش مصنوعی: نترس، چون این چراغ زود خاموش می‌شود. اگر می‌توانی، هر چه سریع‌تر آن را بگیر!
هوش مصنوعی: اگر این چراغ تو ناگهان خاموش شود، در چه مسیری به دردسر خواهی افتاد؟
هوش مصنوعی: ای شخصی که عقل و فهم کامل نداری، قبل از اینکه به سمت راه بروی، آگاه باش که از چنین هوایی، نور و روشنایی تو خاموش می‌شود.
هوش مصنوعی: من مثل چراغی هستم که برای تو روشن شده، اما تو از آن بی‌خبری. نه نشانی از آن باقی مانده و نه اثری از روشنی‌اش.
هوش مصنوعی: اگر به دنبال یک چراغ خاموش باشی، هیچ‌کس در دنیا نشانی از آن به تو نمی‌دهد.
هوش مصنوعی: اگر بادی هر چراغی را خاموش کند، حتی اگر با شدت به آن ضربه بزنی، فایده‌ای ندارد.
هوش مصنوعی: هیچ‌کس از مرگ چراغ بی‌نور آگاهی ندارد؛ وقتی که او می‌میرد، چه در این دنیا باشد و چه نباشد، کسی از حال او خبر ندارد.
هوش مصنوعی: وقتی چراغ از جایی دور به مقصدش می‌رسد و آنجا روشن می‌شود، سپس ناگهان ناپدید می‌گردد.
هوش مصنوعی: راهی که بین این دنیا و آن دنیا وجود دارد، بسیار کوتاه و لحظه‌ای است و جان انسان در این مسیر قرار دارد.
هوش مصنوعی: زمانی که از درونت احساسات و افکار خوب و مثبت به وجود بیاید، این دنیا به شکل دیگری ظاهر می‌شود و شبیه به دنیای مطلوب و ایده‌آل خواهد شد.
هوش مصنوعی: میان این جهان و دنیای دیگر فاصله‌ای نیست، جز یک لحظه که در این فاصله قرار دارد.
هوش مصنوعی: زمانی که آخرین نفس از جان پاکت خارج شود، سرنوشتی که در افت می‌آید، به خاک سپرده خواهد شد.
هوش مصنوعی: مرگ برای همه افراد حتمی است و همه باید روزی به خواب ابدی در خاک بروند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.