خرم آن حیوان که او آنجا شود

اشتر اندر سبزه ناپیدا شود

گفت جوع از صبر چون دوتا شود

نان جو در پیش من حلوا شود

در بهار آن سِرّها پیدا شود

هر چه خورده‌ست این زمین رسوا شود

چون ز حرف و صوت و دم یکتا شود

آن همه بگذارد و دریا شود

لاچو در وحدت رسد الاشود

آن الف بالا از آن پیداشود

زین مقام اریک نفس بالا شود

مطمئنه گردد و زیبا شود

چون نسیم این چمن پیدا شود

بلبل جان در قفس گویا شود

دیده باطن اگر بینا شود

آنچه پنهان خواندۀ پیدا شود

تفرقه در بندگی پیدا شود

زانکه بازارت پر از غوغا شود

هر زمان عشقی ز نو پیدا شود

هر نفس جانی دگر شیدا شود

چون درآید در شمار عارفان

در سواد ملک دل غوغا شود

چون برآید آفتاب مهر او

[...]

رند مستی کو حریف ما شود

مشکلات او همه حل وا شود

گر به سوی ما بیاید عارفی

گرچه باشد قطره ای دریا شود

چشم ما روشن شده از نور او

[...]

چون ارادت در درون پیدا شود

راه حق را او به جان جویا شود

فتنه دیگر ا ز آن پیدا شود

کار او زین بیشتر بالا شود

راز پنهان پیش تو پیدا شود

علم آید جهلها رسوا شود

خواست تا از هر زبان دانا شود

هر زبان را نطق او گویا شود

گلبنی در گلشنی چون وا شود

خاک آن را عطر گل پیدا شود

دیده ای کان نور را بینا شود

کی دگر بر چهره ی من وا شود

مرگ پیش از مرگشان پیدا شود

چشمشان بینا زبان گویا شود

گفت شاید این دمت گیرا شود

زشت او از همتت زیبا شود

خواست تا بر عالمی پیدا شود

نور او بر عالمی رخشا شود