اعتبار تخت و تاج از ساحری است

سخت چون سنگ این زجاج از ساحریست

علم اشیا خاک ما را کیمیاست

آه در افرنگ تأثیرش جداست

تا دلش سری ز اسرار خداست

حیف اگر از خویشتن ناآشناست

قصر سلطانی که نامش دلگشاست

زائران را گرد راهش کیمیاست

اندرو هر ابتدا را انتها است

حیدر از نیروی او خیبر گشاست»

می ندانی عشق و مستی از کجاست؟

این شعاع آفتاب مصطفی است

گفت می دانم مقام تو کجاست

نغمهٔ تو خاکیان را کیمیاست

ای قبای پادشاهی بر تو راست

سایهٔ تو خاک ما را کیمیاست

کهنه دزدی غارت او برملا ست

لاله می نالد که داغ من کجاست

نوترین‌سبکی که‌دردست شماست

بار اول از خیال بنده خاست

که نگهبانی این‌یک با شماست

ور نه ‌ما را از شما بس شکوه‌هاست

نیست گر آن کروفر، نظمی بپاست

رفت اگر آن کیف‌، کیفیت بجاست

کر بترسی درد و رنجت در قفاست

خیز و جنبش کن که گنجت زیر پاست

در چنین هنگامه چالاکی سزاست

من نیم چالاک و دوران بیوفاست

گر دفاع دوستان اهریمنی است

پس دفاع اجنبی را نام چیست‌؟

پیشهٔ او کشتن اولاد ما است

کشتن او فرض بر افراد ماست

مژده‌ای یاران که کام جان رواست

در فشان احمد بوصف مرتضی است

کاروان مصر را رو سوی ماست

بشنوید ای دوستان بانگ در است

حزن او را و تو را شادی رواست

حب و بغض مرتضی را این جزاست

خانهٔ هر کس برای او سزاست

بهر ماهی، خوشتر از دریا کجاست

جامهٔ رنگین ما آز و هوی است

هر چه بر ما میرسد از آز ماست