گرچه در عشق تو جان درباختیم

قیمت سودای تو نشناختیم

سالها بر مرکب فکرت مدام

در ره سودای تو می‌باختیم

خود تو در دل بودی و ما از غرور

[...]

نه بدانستیم و نه بشناختیم

نه زمانی نیز دل پرداختیم

ای دریغا جان بتن در باختیم

قیمت جان ذرهٔ نشناختیم

دوش عشق شمس دین می باختیم

سوی رفعت روح می افراختیم

در فراق روی آن معشوق جان

ماحضر با عشق او می ساختیم

در نثار عشق جان افزای او

[...]

کور مرغانیم و بس ناساختیم

کان سلیمان را دمی نشناختیم

صوفییم و خرقه‌ها انداختیم

باز نستانیم چون در باختیم

بر دو کون اسپ ترحم تاختیم

پس عریض آیینه‌ای بر ساختیم

ما ازو خود را برون انداختیم

تا به باکو روز و شب می‌تاختیم

روز دیگر کوچ را برساختیم

شهر چون پالیز وا پرداختیم

قدر روز وصل تو نشناختیم

لاجرم جان و جهان درباختیم

چون شکر در آب و موم از آفتاب

در فراق روی تو بگداختیم

تا تو شمشیر جفا برداشتی

[...]

باز ساز عشق را بنواختیم

کشتی دل در محیط انداختیم

عاشقانه خلوت خالی دل

با خدای خویشتن پرداختیم

ما چو دریائیم و خلق امواج ما

[...]

کای طرب، کین خانه را پرداختیم

بهر بویحیی حصاری ساختیم

پس به خود از خود چو ما پرداختیم

با عدم نرد محبت باختیم

ای دریغا عمر خود درباختیم

قیمت آن ذره را نشناختیم

ای دریغا قدر دل نشناختیم

در ره اول به مفتش باختیم

قیمت سر را کنون بشناختیم

کش به سم اسب شاه انداختیم

از تو شکل‌ بوالبشر را ساختیم‌

بی‌ غشت‌ کردیم‌ گر بگداختیم‌

خانه ها و قصرها برساختیم

دل به حسرت زآن همه پرداختیم

واقف اندر ارض مصرش ساختیم

مهرش اندر قلبها انداختیم

ما خود از جان بر کمندت تاختیم

سوی گردونت کمند انداختیم