خراشیده از کینه‌ها سینه‌ها

شده عصمت از قفل گنجینه‌ها

گشادند سر بسته گنجینه‌ها

کزو خیزد آسایش سینه‌ها

لیک صیقل کرده‌اند آن سینه‌ها

پاک از آز و حرص و بخل و کینه‌ها

می‌رود از سینه‌ها در سینه‌ها

از ره پنهان صلاح و کینه‌ها

خوش نگردد از مدیحی سینه‌ها

چونک در مداح باشد کینه‌ها

شود از تو در سینه ها کینه ها

میازار از خویشتن سینه ها

ای رخ زیبای تو آینه سینه ها

روی ترا در خیال زین نمط آیینه ها

غمزه مزن کان خیال تا به جگرها نشست

تیغ بلارک دمید وای که بر سر سینه ها

یاد توام می کند کار جواب هلاک

[...]

همه چاک افکند در سینه‌ها

همی کرد بیرون ازو کینه‌ها

بود جهان یک به یک آیینه ها

بلکه سراسر همه گنجینه ها

صیقلی آینة سینه‌ها

عکس نماینده آئینه‌ها

تخته آیینه مهر تواند این سینه‌ها

زیر مشتی قطعه عکس خطت، آیینه‌ها

نیست ابنای زمان را بهره‌ای از دلخوشی

زنده در گورند دل‌ها از غبار کینه‌ها

شادکامی‌های دنیا نیست هرگز بی‌ملال

[...]

به فرمان او، تیغ در کینه ها

دود چون نفس، راست تا سینه ها

ای گلشن از بهار خیال تو سینه‌ها

برگ گل از طراوت نامت سفینه‌ها

هرجا غمت رواج دهد گوهر شکست

بر سنگ خاره رشک برند آبگینه‌ها

گر از نسیم راز تو عالم چمن شود

[...]

ای گنج‌ها ز گوهر یاد تو سینه‌ها

و ز نقد داغ عشق تو دل‌ها دفینه‌ها

در جستجوی ذات تو افتاده سرنگون

افلاک را به لجه حیرت سفینه‌ها

از تندی شراب نگاه تو می‌زنند

[...]

ای موج‌زن بهار خیالت ز سینه‌ها

جوش پری نشسته برون ز آبگینه‌ها

جور تو پنبه‌کار گلستانِ داغ دل

تیغت زبان‌ده دهن زخم سینه‌ها

سودایی تو با گهر تاج خسروان

[...]

ای آرزوی مهر تو سیلاب‌ کینه‌ها

بر هم زن کدورت سنگ آبگینه‌ها

ملاح قدرت تو ز عکس تجلیات

رانَد به بحر آینهٔ دل سفینه‌ها

آتش‌پرست شعلهٔ اندیشه‌ات جگر

[...]

دل بدزدند از درون سینه‌ها

در میان چینه‌دان‌ها چینه‌ها

می‌رود از سینه‌ها در سینه‌ها

از ره پنهان صلاح و کینه‌ها

شد نفس‌ ها بند اندر سینه‌ ها

مشتعل‌ شد لیک‌ نار کینه‌ ها

وآنچه را دارید اندر سینه ها

از نفاق و حقد و خشم و کینه ها