چنین داد پاسخ که ایدون کنم

که کین از دل شاه بیرون کنم

من از پند کیخسرو افزون کنم

ز دل کینه و آز بیرون کنم

بدو گفت رستم که ایدون کنم

شوم جامهٔ راه بیرون کنم

بدو گفت رستم که ایدون کنم

چو بر خستگیها بر افسون کنم

نوزاش کنون من به افزون کنم

بکوشم که غم نیز بیرون کنم

بدو بیطقون گفت کایدون کنم

به فرمان برین چاره افسون کنم

بدو گفت مادر که ایدون کنم

که او را بزرگی بر افزون کنم

بپذرفت نرسی که ایدون کنم

که کین از دل شاه بیرون کنم

بدو گفت بهرام کایدون کنم

ازین بد که گفتی صدافزون کنم

نداند که من شب شبیخون کنم

برزم اندرون بیم بیرون کنم

بدو گفت گستهم کایدون کنم

مگر از دلش رنج بیرون کنم

سخن هرچ گویی دگرگون کنم

تن و جان مردم پر از خون کنم

بدو گفت مردوی کایدون کنم

ز مغز تو اندیشه بیرون کنم

چنین داد پاسخ که ای دون کنم

ز سر نام پرویز بیرون کنم

چنین داد پاسخ که ایدون کنم

که کین از دل خویش بیرون کنم

بفرمان او کوه هامون کنم

بیابان زدشمن چو جیحون کنم

چنین داد پاسخ که ایدون کنم

به افسون ز دل مهر بیرون کنم

شوم جوشن و خود بیرون کنم

به می روی پژمرده گلگلون کنم

بدو گفت نستیهن ایدون کنم

که از خون زمین رود جیحون کنم

ز بی آن کی بر تو شبیخون کنم،

ز خون تو این دشت گلگون کنم،