آخر چه خون کرد این دلم کامد به ناخن خون او

هم ناخنی کمتر نگشت اندوه روز افزون او

دل خاک آن خون خواره شد تا آب او یک‌باره شد

صیدی کزو آواره شد خاکش بهست از خون او

از جور او خون شد دلم وز دست بیرون شد دلم

[...]

همه نالش از آن دارد درون او

که حیدر بودش اینجا رهنمون او

یکی گردد درون و هم برون او

که اندر ذوفنونی رهنمون او

گفت من نفریفتم ز افسون او

میتوانستم که ریزم خون او

سجدهٔ ناوردند کس را دون او

صحت رنجور بود افسون او

دیو در شیشه کند افسون او

فتنه‌ها ساکن کند قانون او

تا قدح هردم چرا بوسد لب میگون او

زاین حسد عمری ست تا من تشنه‌ام بر خون او

مطربا چون عود سر تا پای خود در چنگ غم

تا نمی سوزد نمی داند کسی قانون او

اینک اینک عاشقانِ مست تو، لیلی کجاست

[...]

نامه سربسته آمد غنچه و مضمون او

حسب حال بلبل و شرح دل پر خون او

قصد لیلی باشد از جعد مسلسل عرض حسن

زان چه غم دارد که گردد بیدلی مجنون او

خضر را خواهی که بینی بر لب آب حیات

[...]

خط مشگین چیست گرد عارض گلگون او

شاه بیت دفتر حسن و وفا مضمون او

سبزه ی تر چون بگرد آن لب میگون دمید

گو مشو غافل دل دیوانه از افسون او

در حضور غنچه گو بلبل زبان را بسته دار

[...]

چند گیرد جام می کام از لب میگون او؟

ساقیا، بگذار، تا بر خاک ریزم خون او

قصه لیلی و مجنون پای تا سر خوانده ام

هم تو از لیلی فزونی، هم من از مجنون او

مهر آن مه را بجان خواهم، که بس لایق فتاد

[...]

شد ضریری چهره ی گلگون او

شد کمانی قامت موزون او

برد او را تا بریزد خون او

صد دریغ از آن رخ گلگون او

بخواهی اگر ریختن خون او

نبخشی براین جان محزون او

سست اعصاب تو از افیون او

زندگانی قیمت مضمون او

لاله پیهم سوختن قانون او

بر جهد اندر رگ او خون او

سرخ رو عشق غیور از خون او

شوخی این مصرع از مضمون او

شب چو بوسیدم لب گلگون او

گشت لرزان قامت موزون او