ای سایه ز خاک بر گرفته

وز روی تو نور خور گرفته

ای بال گشاده باز چترت

عالم همه زیر پر گرفته

طوطی شکر نثار نطقت

[...]

درآمد سر گرفته سرگرفته

عتابی سخت با من درگرفته

سماع زهره شب را در گرفته

مه یک هفته نصفی برگرفته

نشان محنت اندر سر گرفته

رهی بی‌خویش اندر بر گرفته

نشاط دل‌بری در سر گرفته

نیازی دیده نازی درگرفته

در سلهٔ بام و در گرفته

می‌زیست چو مار سرگرفته

انجم صفت‌ِ دگر گرفته

زیبندگی‌یی ز سر گرفته

زهی رونق ملک از سر گرفته

به یک تاختن هفت کشور گرفته

جلال ترا تاج بر سر نهاده

جمال ترا بخت در برگرفته

قضا دست تو شاه مقبل گشاده

[...]

ای روی همچو ماهت یک پرده بر گرفته

جان های بی قراران فریاد در گرفته

در پیش نور رویت پیران شصت ساله

با صد هزار خجلت ایمان ز سر گرفته

عشقت به دلربایی بگشاده دست بر ما

[...]

گروهی جمله را در برگرفته

گروهی لوح را از سر گرفته

برون آمد چو شمع سرگرفته

شبی تیره چراغی در گرفته

ولی سودای تو در سر گرفته

تنی اندوه تو در بر گرفته

گل سیرابش آتش درگرفته

لبش خندان و زلفش برگرفته

عزازیل است تن را درگرفته

ره ناپاکی اندر برگرفته

دلی دارم ز جان دل برگرفته

پس از پیشم پی دلبر گرفته

بترک خوشدلیها گفته وانگه

غمش را تنگ اندر بر گرفته

شده در سایۀ آن زلف دلگیر

[...]

ای از دهان تنگت شهری شکر گرفته

نام رخ تو گل را از خاک برگرفته

آن روی را مپوشان، زیرا که در ممالک

بنیاد فتنه باشد روی قمر گرفته

دیگر ز سر نگیرد با من جفا زمانه

[...]

شراب بیخودی در سر گرفته

به ترک جمله خیر و شر گرفته

ملایک پرده‌ها را بر گرفته

نبی را صحبتی خوش درگرفته

چه از اسبان زین در زر گرفته

ز دم تا گوش در گوهر گرفته

چکاچک بس که بر مغفر گرفته

به هر دو دست، دشمن سر گرفته