شمع رویت را دلم پروانه‌ای است

لیک عقل از عشق چون بیگانه‌ای است

پر زنان در پیش شمع روی تو

جان ناپروای من پروانه‌ای است

بر سر موی است جان کز دیرگاه

[...]

منه بر جهان دل که بیگانه‌ای است

چو مطرب که هر روز در خانه‌ای است

جهان ای پسر تجربت خانه ای است

به هر هفته ای جای بیگانه ای است

روح درین زاویه بیگانه‌ای است

عقل درین سلسله دیوانه‌ای است

دنیا برای بیخبران عیش خانه ای است

مرغ حریص را گره دام، دانه ای است

شور مرا نسیم بهاران بهانه ای است

هر شاخ گل، جنون مرا تازیانه ای است

از اختیار ناقص خود دست شستن است

[...]

هر سر مویم ز افغان بلبل دیوانه ای است

هر سر مژگانم از حسرت پر پروانه ای است

رفته ام از خویش پندارم ز یادش رفته ام

عالم یکرنگی عاشق تماشاخانه ای است

بیخودم کیفیت گلزار عشق از من مپرس

[...]

قسمت هرکس ز نعمت خانه‌اش پیمانه‌ای است

آنکه ز ابر رحمتش هر قطره رزق دانه‌ای است

جوش یک‌رنگی ز بس با هم نیاز و ناز داشت

در نظر هر شعلهٔ شمعم پر پروانه‌ای است

بی‌تو دل در سینه‌ام افگنده شور محشری

[...]

گرداب بحر عشق مرا آشیانه ای است

هر موج پیش همت مردان کرانه ای است

از دخل و خرج آمد و رفت نفس ببین

کاین تنگنای جسم عجب کارخانه ای است

مرا خون دل از دست جانانه ای است

که هر نقش پایش پریخانه ای است

پیوسته عشق درصدد خودنمایی است

این سرو و قمری و گل و بلبل بهانه ای است

شبهای وصل هر مژه برهم زدن مرا

بسیار دردناک تر از تازیانه ای است

ما بیدلان غریب دیار چمن نه ایم

[...]

سزاوار هر بیت من خانه ای است

که هر شعر من به ز دردانه ای است

این مر ایشان را سلامت خانه ای است

وز مکاره نزد حق کاشانه ای است