هر چه بینم به نور او بینم

گل وصلش به دست او چینم

غیر او چون که نیست در عالم

پیش غیری چگونه بنشینم

صورتا جامم و به معنی می

[...]

خوش خیالی به خواب می ‌بینم

گل وصلش به ذوق میی چینم

با اهل کمال همنشینم

در خدمت قطب راستینم

من که با لعل تو فارغ ز می رنگینم

خون دل می‌خورم و درخور صد چندینم

دورم از دولت دیدار تو و نزدیک است

که ببینم رخ مقصود و چنین می‌بینم

زآن چو نافه خوشم از همدمی خون جگر

[...]

ندارم وقت گل طاقت که بی تو روی گل بینم

همه دامان گل چینند و من دامان ز گل چینم

نشسته دوستان در پای گل من هم هوس دارم

که در پای گلی بنشانمت پیش تو بنشینم

همی روبم به مژگان راه تو باشد هواخواهی

[...]

تو شاه مسند حسنی و من گدای کمینم

مرا سعادت آن از کجا که با تو نشینم

چو خاکروبی آن در دریغ داشتی از من

گذار تا خس و خار رهت به دیده بچینم

سواره رفتی و سودم جبین به راه تو چندان

[...]

خوش آنکه تو شب خواب کنی من بنشینم

تا روز چراغی بنهم روی تو بینم

باشد به کمان خانه ابروی توام چشم

چشمان تو ناکرده ز هر گوشه کمینم

گاهی به تصور ز لبت بوسه ربایم

[...]

چو نتوانم که با آن مه نشینم

به چشم حسرتش از دور بینم

گهی کز خاک کویش دور مانم

مبادا جای جز زیر زمینم

نگین دولتم لعل لب توست

[...]

به دیده ای که ز راه تو خار و خس چینم

دریغم آید اگر در گل و سمن بینم

اگر چه دنیی و عقبی کنند بر من عرض

من آستان تو بر هر دو کون بگزینم

من و دعای تو همواره این بود کارم

[...]

نشان پای سگانت که بر زمین بینم

برآسمان شرف هست عقد پروینم

برآن سرم به رهت کرده پای از سر خویش

که تا به جاست سر من ز پای ننشینم

جمال عارض و خط تو یاد می‌آید

[...]

که ز بام تو دانه ای چینم

یا ز نامت نشانه ای بینم

که چو سگ گرچه پر شر و شینم

بر درت باسط الذراعینم

تا نداند که من آن می بینم

دامن خاطر ازو می چینم

به بیداری نگردد همنشینم

نیاید هم که در خوابش ببینم

بود کان دلستان را چون ببینم

گلی از گلبن امید چینم

چو خواهم از نهالش سیب چینم

نچیده سیب صد آسیب بینم

مرا چشمی تو چون خندان نشینم

که چشم خویش را در گریه بینم

به ار صد سال در زندان نشینم

که یکدم طلعت اینان ببینم

دگر چشمی که دیدار تو بینم

گلی از باغ رخسار تو چینم

مرادی نیست گفتا غیر ازینم

که در خلوتگه وصلت نشینم