دایما تر و جوانیم و لطیف

تازه و شیرین و خندان و ظریف

این بگفت و گریه در شد آن نحیف

که برو بگریست هم دون هم شریف

مال دنیا دام مرغان ضعیف

مِلک عُقبی دام مرغان شریف

پس درین ترکیب حیوان لطیف

آفرید و کرد با دانش الیف

این سخن پایان ندارد وان خفیف

می‌نویسد رقعه در طمع رغیف

ملک بر بسته چنان باشد ضعیف

ملک بر رسته چنین باشد شریف

گر نبودی خلق محجوب و کثیف

ور نبودی حلقها تنگ و ضعیف

ور نشیند بر سر اسپ شریف

حاسد ماهست دیو او را ردیف

از حجاب ابر نورش شد ضعیف

کم ز ماه نو شد آن بدر شریف

پر من ابرست و پرده‌ست و کثیف

ز انعکاس لطف حق شد او لطیف

شاه دیدش بس نزار و بس ضعیف

که به یک سیلی بمیرد آن نحیف

گر نکردی شرع افسونی لطیف

بر دریدی هر کسی جسم حریف

آن رخام خوب و آن سنگ شریف

برج زندان را بهی بود و الیف

وا رهی زین روزی ریزهٔ کثیف

در فتی در لوت و در قوت شریف

غالب آمد حرص و صبرش بد ضعیف

بس گلوها که برد عشق رغیف

وقت صحت جمله یارند و حریف

وقت درد و غم به جز حق کو الیف

شمع و حلوا با چنان جامهٔ لطیف

هدیه آورد و بیامد چون الیف

جان بی‌کیفی شده محبوس کیف

آفتابی حبس عقده اینت حیف

صوفیی آن صوفیی این اینت حیف

آن ز سوزن کشته این را طعمه سیف

چون ببندی شهوتش را از رغیف

سر کند آن شهوت از عقل شریف