تو جوان هستی و من مادر زار و پیرم

تو اگر کشته شوی من ز غمت می میرم

گر همیبارد به سر شمشیر چون ابر مطیرم

جمله را در ادعای دوستی منت پذیرم

و زدم چونان تسلیم و رضایت سر نگیرم

نیست جز یاد وصالت آرزویی در ضمیرم

سازی بر دشمنان حقیرم

واندر کف شمر دستگیرم

نمود رو به علی کای انیس دل گیرم

ز دهر کرده الم یا علی ز جان سیرم

من از میخانه زان رو ناگزیرم

که جز می نیست آبی در خمیرم

بیا ساقی که در وقت جوانی

به بازی کرد چرخ پیر پیرم

زپای افتاده ام هنگام رحم است

[...]

گر بخواند به خویشم، فقیرم

ور براند ز پیشم، حقیرم

گر بگوید امیرم، امیرم

ور بگوید بمیرم، بمیرم

من نیستم آنکس که کند خواب اسیرم

وز خواب رود سوی فلک بانگ نفیرم

من از قدح می نفس خواب بگیرم

«من جهد کنم بی اجل خویش نمیرم

چو گوید گو بگفتن ناگزیرم

اگر گوید مگو فرمان پذیرم

ای آنکه به هجران تو از جان سیرم

وز دوری رویت از جهان دلگیرم

از غیر تو دست بنده دستم بربست

وز مهر تو خلخال بپا زنجیرم

ز آنکه در این سراچه دلگیرم

پای در بند و تن بزنجیرم

ز آنکه در این سراچه دلگیرم

پای در بند و تن بزنجیرم

ندانم از چه استاد ازل کردست تخمیرم

که شد شهپر پرواز عنقا کلک تصویرم!

شبی چون زلف رفتم در خیال محبس رویش

همین افسانه دورست خواب صبح تعبیرم

چه می‌پرسی به مجنون نسبت رسوایی ما را

[...]

گنه‌کار غیورم مزد بی‌خدمت نمی‌گیرم

از آن داغم که بر تقدیر او بستند تقصیرم

ز فیض عشق و مستی برده‌ام اندیشه را آنجا

که از دنباله چشم مهر عالم‌تاب می‌گیرم

من از صبح نخستین نقشبند موج و گردابم

[...]

ای خایه به دست تو اسیرم

بنموده‌ای از جماع سیرم

دستم نشود به تخم کَس بند

تا باد تو کرده دست گیرم

چندان نشوی تو خوب تا من

[...]

مَنَت آن دنبه از دندان بگیرم

خیالت غیر از اینه من بمیرم؟

چنان داغم کزین پس تا بمیرم

سر از زانوی غم هرگز نگیرم

من به بند غمت چنان اسیرم

که تا بمیرم

باز ز ابروی کمان و نوک مژگان زد به تیرم

بار الها چاره‌ای کن سخت در چنگش اسیرم

دست از پا پیش شمشیرش خطا کردن نیارم

نیستم ز امرش گریزان وز قبولش ناگزیرم

ناوک تیر تو گر صد بار از پستان مادر

[...]

گرچه سخت از حیات دلگیرم

لیک خواهم که در وطن میرم

ای که در خم گیسو بسته‌ای به زنجیرم

کرده‌ای غم خود را سد راه تدبیرم

بر سرم بنه پایی کز غمت زمین گیرم

چیست ای نگار آخر غیر عشق تقصیرم