گر از من جدا ماند فرزند من

روا دارم ار بگسلد بند من

فرود آی در خان فرزند من

چنان باش با من که پیوند من

بزرگان ایران و فرزند من

بخوانند بر تو همه پند من

نپذرفت از آن پس خود او پند من

نجست اندر این کار پیوند من

از آن پس که نزد تو فرزند من

بیامد کشیدی سر از پند من

تو خواهی بد از خلق پیوند من

فدی باد پیش تو فرزند من

بگفت: ای دلارام و دلبند من

وفادار و زیبا خداوند من

بدو گفت کای نیک فرزند من

گرامیتر از خویش و پیوند من

بگوید که هستی تو فرزند من

گرامی تر از هرچه پیوند من

به صد چاره از دست فرزند من

از این لشکر و خویش و پیوند من

چنین گفت کای نیک فرزند من

گرامیتر از هرچه پیوند من

نظر بر نداری ز فرزند من

به جای آوری حق پیوند من

پس نبی گفتا که ای فرزند من

درمیان جان تو پیوند من

هست فرزندان او فرزند من

جمله را با جان بود پیوند من

پند سی‌ام گوش کن فرزند من

کرده‌ای از مهر چون پیوند من

ای پسر در گوش گیر این پند من

تا که باشی در جهان پیوند من

کرده‌ام با اصل خود پیوند من

نفس خود را کرده‌ام در بند من

گفت با من راز از فرزند من

از برادر قصّهٔ و پیوند من

فلک گر ز هم بگسلد بند من

نبیند دگر سام فرزند من

الا ای جگر گوشه فرزند من،

تو ای قره العین دلبند من