روی ساقی ز باده گل گل شد

غلغل شیشه صوت بلبل شد

جاه یوسف ز مصر حاصل شد

مصطفی را مدینه منزل شد

قدر آتش فزون‌تر از گل شد

دود او شاخ و برگ سنبل شد

یخ چو آیینه‌ای مشکل شد

نعل مرکب ز سیم صیقل شد

حبذا مرز و بوم دارالمرز

که به خلد از شرف مقابل شد

چه شرف این که چون ز اقبالش

لطف پروردگار شامل شد

میر سلطان مرادخان آن جا

[...]

از شب‌نم عشق خاک عالم گل شد

صد فتنه و شور در جهان حاصل شد

چون عشق و خرد متفقا فال زدند

یک قطره از آن چکیده، آنهم دل شد

چنان ز عکس رخ دوست دیده پرگل شد

که شاخ هر مژه آرامگاه بلبل شد

چه لازمست چنان مشق سرگرانی کرد

که یک نفس نتوان غافل از تغافل شد

چو مار بر سر گنجش اگر بود مسکن

[...]

بعسرت جمله نعمتها بدل شد

ز تنگی سفره مردم بغل شد

جنون من ز نسیم بهار کامل شد

حذر کنید که دیوانه بی سلاسل شد

گذشت صبح نشاطش به خواب بیخبری

سیه دلی که ز سیر شکوفه غافل شد

مرا چو نوسفران نیست چشم بر منزل

[...]

ز جور او به ملک او خلل شد

که در بیداد کردنها مثل شد

خبر چون یافت راون تنگدل شد

ز شرح دستبرد او خجل شد

ز بس جای سنان در جان و دل شد

خدنگ غمزه چون خوبان خجل شد

ز آسمان محبت چه وحی نازل شد

که یاد لاله و گل سنگ شیشه ی دل شد

چمن ز حسن که اعجاز رنگ و بو آموخت

که برگ لاله و گل فرد سحر باطل شد

هزار مرحله حسرت هزار قافله رشک

[...]

نگاهم بی رخش گردید اشک و غنچه گل شد

ز چشمم خار مژگانها پرید و بال بلبل شد

به یاد روی او رفتم به باغ و ناله ها کردم

فغانم شد نسیم صبح و آهم نکهت گل شد

نکرد آن بی ترحم جانب من گوشه چشمی

[...]

می‌فروشان مددی کار ز حد مشکل شد

پنبه شد رشته و آن سعی طلب باطل شد

رفتم از یاد حریفان و نمی‌پرسندم

مگر از ذکر غم عشق دلم غافل شد

چه توان گفت از این لجه پرموجه عشق

[...]

از شبنم عشق خاک آدم گل شد

صد فتنه و شور در جهان حاصل شد

سر نشترِ عشق بر رگِ روح زدند

یک قطره فرو چکید و نامش دل شد

اوصاف ذمیمه چون بدل شد

هر عقده که بود در توحل شد

از شبنم عشق خاک آدم گل شد

صد فتنه و شور در جهان حاصل شد

مرا این مایه رسوایی مگر از دیده یا دل شد

به شیدایی کشد کارش هر آن کز خویش غافل شد

ز دست دیده کی با کام دل خاکی به سر کردم

سرا پا آستانش چشم تا برهم زدم گل شد

فکند از پا و برد از دستم آن ترک کمان ابرو

[...]

ای آنکه قضا بنده ی حکمت ز ازل شد

وی آنکه قدر، امر ترا، ضرب مثل شد

تعبیر زحق حُبّ تو بر خیر عمل شد

من بی عمل و عمر همه صرف امل شد